Een prachtig verhaal, gebaseerd op waargebeurde feiten
[Recensie] Twee jaar geleden maakte ik kennis met het werk van Lisa Wingate en ik was onmiddellijk fan van haar schrijfwijze, vooral Kinderen van de rivier beviel mij goed. Haar nieuwste boek is net verschenen en gaat over hoe het was in Amerika net na de afschaffing van de slavernij. Ik ben grote fan van Alex Haley’s boeken over Amerika in de 19e eeuw over slavenhandel en was dan ook enorm nieuwsgierig. Zou Lisa kunnen tippen aan Alex Haley?
1987, lerares Benny Silva komt terecht in Augustine waar ze probeert les te geven aan de plaatselijke middelbare school (bovenbouw). Maar haar leerlingen zijn vaak afwezig, hun ouders zijn niet geïnteresseerd in hun prestaties en het ontbreekt hen aan enige motivatie. Het is moeilijk om hun interesse op te wekken. Maar ze geeft de moed niet op en door haar koppig doorzettingsvermogen komt ze samen met enkele van haar studenten op het idee voor een project rond hun voorouders. Ze willen hun geschiedenis bestuderen en verkleed als hun voorouder op diens begraafplaats zijn verhaal voordragen. Het is een leuk idee en alle leerlingen zijn eindelijk enthousiast, maar niet iedereen in Augustine wil dat er bepaalde feiten uit de geschiedenis opgerakeld wordt.
1875, de slavernij is net afgeschaft en Hannie Gosset is eindelijk vrij! Maar ze is alleen, haar broers, zussen en moeder werden in Texas verkocht aan andere slavenhandelaars, waardoor ze werd gescheiden van haar familie. Door een samenloop van verscheidene gebeurtenissen wordt haar leven ondersteboven gehaald en brengt een roadtrip haar doorheen Louisana en Texas samen met Lavinia Gosset, de dochter van haar vroegere eigenaar, en Juneau Jane zijn Creoolse bastaarddochter. Wanneer het drietal schuilt in een oude slavenkerk, komt Hannie in aanraking met advertenties die wekelijks door een predikant voorgelezen worden in de kerken doorheen gans het land. Ze is er enorm door geraakt, want deze advertenties bevatten allemaal oproepen van andere voormalige slaven die op zoek zijn naar hun ‘verloren’ familie. Eindelijk vindt Hannie een sprankeltje hoop om haar eigen familie terug te vinden.
Lisa Wingate heeft weer een mooi verhaal geschreven dat je naar adem laat snakken en af en toe werd ik er toch zeer stil bij. Het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten. De lost friends-rubrieken uit de Southwestern Christian Avocate, een methodistische krant, werden gepubliceerd vlak na de afschaffing van de slavernij en wekelijks voorgelezen vanop de kansel van de verschillende kerken doorheen het land. Het leuke is dat het idee voor dit boek kwam via een tip van een lezer die De kinderen van de rivier de auteur had gelezen. Lisa is één van de weinige auteurs die luistert naar haar lezers en rekening met hen houdt.
Persoonlijk ken ik reeds veel gruwelijke verhalen over slavernij via de Alex Haley’s boeken en de vele tv-films die over dit onderwerp gemaakt werden. Maar ik had er nog niet bij stilgestaan hoe het zou kunnen geweest zijn na de afschaffing van slavernij en hier heeft Lisa Wingate toch verandering in gebracht. Het boek zet je aan om op een andere manier naar bepaalde gebeurtenissen te kijken. Ze geeft niet alleen weer hoe het voor de bevrijde slaven was, maar geeft ook weer hoe het was voor de slavenhouders en de halfbloeden (de kinderen van de blanke slavenhouder en zwarte slavinnen).
De auteur heeft een eigen, bijzondere schrijfstijl waarbij ze veel aandacht schenkt aan de verscheidenheid van de verschillende dialecten. In een nawoord geeft zij hier zelfs wat extra uitleg over. Doch, jammer genoeg, werd hier door de vertaler geen rekening mee gehouden, het gevoel dat de auteur wou creëren met de verschillende dialecten is volledig verdwenen. Ik besef dat het geen makkelijke klus is om een boek te vertalen waarbij dit centraal staat, maar in deze versie is er helemaal niets meer van terug te vinden. Wanneer ik dan mijn recensie Kinderen van de rivier erbij neem merk ik dat hier dan wel rekening mee gehouden werd en dat ik dit net een pluspunt vond. Verloren familie viel hierdoor ook wat tegen en met momenten kwam ik ook maar langzaam vooruit, niettegenstaande het verhaal mij wel enorm boeide.
De personages worden op een beeldende manier weergegeven en ze gaan letterlijk onder je huid kruipen. Vooral de leerlingen van Bella zijn intrigerende personages. Op ingenieuze wijze laat de auteur heden en verleden ineen vloeien. Zelf ben ik nu ook nieuwsgierig geworden naar mijn eigen voorouders, wie weet wat ik te weten zou komen als ik net als Benny’s leerlingen op onderzoek zou gaan. Hoewel het een roman is vind ik het boek zeker een aanrader voor liefhebbers van de Amerikaanse geschiedenis, gezien er toch een minder gekend stukje belicht wordt.
Verloren familie is wederom een prachtig verhaal, gebaseerd op waargebeurde feiten. Jammer gaat voor mij de vertaling een beetje de mist in. Ik ben zeker dat ik het boek hoger zou scoren wanneer ik het in de originele Engelse taal zou lezen, ik blijf nu maar steken op een 3.5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
