"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Verloren meisjes

Dinsdag, 14 december, 2021

Geschreven door: Angela Marsons
Artikel door: Joke Zwier

Zenuwslopend verhaal

Meneer, ik wil het doen,’ zei ze.
‘Wat, Stone?’ vroeg hij.
Hij leunde achterover in zijn stoel.
‘De zaak. Ik wil hem leiden.’

[Recensie] Verloren meisjes is het derde deel van de Kim Stone serie van Angela Marsons dat in het Nederlands verscheen. Eerder verschenen Stille schreeuw en Wreed spel waarin de lezer al kennis maakte met Kim en haar team. Marsons is een Britse auteur afkomstig uit Black Country en alle door Marsons geschreven boeken hebben een Black Country setting.

De proloog begint meteen al spannend en de lezer is getuige van de ontvoering van de achtjarige Emily in 2014. Dan gaat het verhaal een jaar later verder, wanneer Kim de leiding krijgt over een behoorlijk aangrijpende kinderontvoeringszaak. Mediastilte is een absoluut vereiste, daar er twee jonge meisjes ontvoerd zijn. Kim en haar team richten hun commandocentrum in bij de ouders van een van de ontvoerde meisjes. Zodra Kim de link legt met de ontvoering van Emily, een jaar eerder, komt er schot in de zaak. Wel tast het team lange tijd in het duister over de bedoelingen van de daders. De politie zet vol in door aan het team van Kim, Helen een familierechercheur en een onderhandelaar Matt toe te voegen. Kim’s reactie is: “onzin, waarom?” Maar omdat elke seconde telt, stemt ze toe. Beide families komen in tweestrijd, omdat er over geld onderhandeld moet worden. En dan zijn er ook nog geheimen die de sfeer tussen en in beide families behoorlijk verslechtert. Er is snelheid van handelen nodig, daar de politie verwacht dat de ontvoerders de kinderen niet willen laten leven. Kunnen Kim en haar team de beide meisjes op tijd vinden?

Marsons heeft een beschrijvende en beeldende schrijfstijl waardoor de lezer zijn of haar zintuigen op scherp zet. De emoties van de ontvoerde meisjes komen hard binnen bij de lezer en hun angst en pijn zijn voelbaar. Vanaf de eerste bladzijde wordt de lezer in het verhaal getrokken dat de nodige plotwendingen bevat.

Boekenkrant

Door de cliffhangers aan het einde van de korte hoofdstukken blijf je doorlezen. Het af en toe zenuwslopende verhaal wordt vanuit wisselende perspectieven verteld waardoor de lezer het onderzoek volgt vanuit meerdere invalshoeken. Marsons is met haar schrijfstijl meegegroeid met haar personages, net zoals Kim gegroeid is in haar rol van inspecteur. Haar omgangsvormen worden beter, de lezer komt weer wat meer aan de weet over haar verleden en Kim krijgt zelfs een date!

In het verhaal springen twee personages eruit. Zowel Matt als Helen gaan het ‘gevecht’ aan met Kim. Er zit veel verdieping in het verhaal en de personages zijn goed uitgewerkt. Het enige wat niet helemaal realistisch is, zijn de zware verwondingen die sommige personages oplopen en dan gewoon verder gaan met het onderzoek. Dit terwijl de lezer uit de tekst haalt dat iemand bijvoorbeeld nauwelijks meer kan lopen. Het verhaal bevat veel geweld en de daarbij behorende gruwelijke details. In Verloren meisjes wordt de lezer tot op het laatst in spanning gehouden wie het brein achter de ontvoering is en deze ontknoping is absoluut verrassend en niet aan te zien komen. Met een mooie mix van spanning, verdieping, geheimen en een dader die geniet van martelingen is Verloren meisjes het beste deel uit de Kim Stone serie van Angela Marsons. Tot nu toe. Ik kijk uit naar de volgende delen. Ik geef het 4 sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Vermoorde onschuld

Dolende zielen

Bloedlijn

Kim Stone 3 - Verloren meisjes

Kim Stone 1 - Stille schreeuw