Onverwachte humor
[Recensie] Verrassing is weer een heerlijke verhalenbundel van Etgar Keret. De titel is toepasselijk, want elk verhaal heeft wel iets onverwachts. Ik vind het ook fijn dat de verhalen echt kort zijn met vaak maar een paar bladzijden, dus als je een paar minuten hebt kan je er net even eentje lezen.
Bij het eerste verhaal moet ik al hardop lachen om een grap. Een ander leuk verhaal gaat over een tovergoudvis. Die kan drie wensen vervullen. Zijn eigenaar heeft al twee wensen gedaan, maar hij doet er alles aan om geen derde wens te doen. Hij vindt het namelijk veel te gezellig om met de goudvis te praten over van alles en nog wat…
De mensen komen in de vreemdste situaties terecht en ik vraag me dan af wat ik zou doen. Het is absurd en toch ga ik erin mee. Er is een man die in het vliegtuig naast iemand komt te zitten die steeds zegt wat hij net wilde gaan zeggen. Een man gaat elke dag in een café ontbijten waar dan steeds een wildvreemde op hem afkomt. Die is dan in de veronderstelling dat ze met elkaar hebben afgesproken en begint een heel verhaal, waar die ander dan in meegaat.
Etgar Keret komt uit Israël, dus de personages gaan regelmatig naar een falafeltent, lekker! Ze krijgen ook te maken met aanslagen. Verder is aan de namen te merken dat deze verhalen niet van hier zijn. Adriaan Krabbendam heeft het prima vertaald vanuit de Engelse vertaling, waarna Ruben Verhasselt het nog heeft vergeleken met de Hebreeuwse brontekst. Ergens vind ik het wel jammer dat het geen rechtstreekse vertaling is, maar het lijkt erop dat het geen invloed heeft op de kwaliteit.
Steeds denk ik weer: hoe komt hij erop! Bijvoorbeeld als het gaat over een bedrijf dat een extreem duur systeem verkoopt, waarmee het weer lokaal te regelen valt. Er is een man die dat koopt voor z’n hele straat, zodat hij altijd in de septemberzon naar de supermarkt kan wandelen. Wat zouden zijn buren daarvan vinden?
Een ander verhaal dat ik heel goed vind gaat over een verzekeringsagent die in coma raakt en dit als iets heel moois ervaart:
Hij herinnerde zich de afwezigheid van herinnering, de gewaarwording zonder naam of geschiedenis in het heden te bestaan.
Hier zie je aan dat het niet alleen oppervlakkige verhaaltjes zijn. Ik heb weer genoten van Kerets fantasie.
—
Eerder verschenen op Lalage
