Complexe en intrigerende feelgood
[Recensie] Périne Monté is zesendertig jaar oud en gaat uiteindelijk haar droom waarmaken. Ze start een magazine op en niet zomaar eentje, ‘Pearls’ wordt de naam van haar glossy tijdschrift. Alles moet wijken om dit te kunnen waarmaken, ze gooit zelfs haar vriend Menno de deur uit. Ze heeft een geweldig team achter zich staan dat meer dan zijn stinkende best doet.
Na enkele weken blijkt dat ‘Pearls’ het meer dan goed doet en dat het een succes mag genoemd worden. Het is zelfs zo dat ze een prestigieuze prijs in ontvangst mag nemen. Maar dat wil niet zeggen dat er geen kapers op de kust zijn! Echter op privévlak loopt het Périne niet zo voor de wind. Ze moet met een paar zaken rekening houden en wil dit dan ook zo snel mogelijk afgehandeld hebben. Er is immers geen tijd voor haar om zich bezig te houden met al die dingen omdat ‘Pearls’ nu haar allerhoogste prioriteit heeft. Maar dat is natuurlijk niet zo vanzelfsprekend en Périne zal met zichzelf in het reine moeten komen. Périne heeft namelijk een struisvogelgedrag maar je verleden blijven ontlopen kan nu eenmaal niet en met de toekomst zal ze ook rekening moeten houden.
In dit boek maken we kennis met Périne Monté, die een succesvol tijdschrift op de markt brengt. Als zakenvrouw is ze heel koel en met tijden is ze een echte driftkikker. Privé gewijs gaat het haar minder goed en zeker als ze na achttien jaar een belofte moet nakomen. Ze gaat bij een psychologe langs omdat dit een trauma is dat ze nog altijd niet heeft verwerkt. Alsof dit nog niet genoeg is, moet ze nog de zorg van haar dementerende mama op zich nemen. Haar zus Florien is er nooit voor hen en dat maakt haar des te kwader.
De auteur heeft een roman geschreven die op het eerste gezicht heel luchtig blijkt te zijn maar algauw krijgt het verhaal verschillende wendingen en wordt er meer spanning in het verhaal gestoken. En dat begint al meteen met de proloog. Zo weet José tot op de laatste bladzijden de geprikkeldheid van de lezer erin te houden. De titel van het boek en de parels zijn heel mooi verweven in het verhaal. Je weet wie en wat de auteur bedoelt met ‘parels’.
Wat ook heel goed omschreven wordt, zijn de vergaderingen die op de redactie gebeuren. Zo krijg je als lezer een kijkje achter de schermen van een tijdschrift en hoe het daar allemaal in dat wereldje aan toe gaat. Het is altijd een streven naar het beste en meest up to date zijn met allerlei dingen; hier ook is de rivaliteit bikkelhard en Périne moet met heel wat dingen rekening houden. Wat ook heel goed gevonden is, is het aspect mode: de auteur geeft vele malen een beschrijving wat de personages aan hebben en hun accessoires. Mensen die graag tijdschriften lezen zullen dit zeker kunnen waarderen.
De auteur hanteert een simpel en vloeiend taalgebruik waardoor het lezen heel aangenaam is. Ze weet heel goed de verschillende personages weer te geven en hoe hun karakters zijn. Je merkt ook dat er veel aandacht is gestoken aan de lay-out van het boek. Dit past perfect bij het verhaal: de elegantie en de pure schoonheid van parels. Er zijn wel enkele minpuntjes: af en toe zijn er de ietwat geforceerde zinnen die bij sommige gesprekken er eigenlijk niet toe doen. Verder zitten er een paar losse draadjes in het verhaal die beter hadden kunnen uitgewerkt worden of helemaal niet vernoemd hoefden te worden. Soms gaat het van de hak op de tak, alles gaat in een razend tempo waardoor je soms het gevoel hebt dat je iets over het hoofd hebt gezien. De verhouding met haar moeder en zus wordt heel goed beschreven en is helaas voor velen onder ons heel herkenbaar. Voor de rest heb ik genoten van dit debuut. Dit boek gaat over ambitie, haatgevoelens en nog zoveel meer.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
