Grootmoeder van Europa
“Elk vak moet worden geleerd, en het vak van constitutioneel monarch, wil je het goed doen, is bijzonder moeilijk.”
Koning Leopold aan Victoria, 16 januari 1838
Dit jaar is het tweehonderd jaar geleden dat Edward, hertog van Kent en zijn zwangere vrouw Victoria van Saksen-Coburg vanuit Amorbach, Beieren, aan een lange reis begonnen om hun eerste kind geboren te laten worden in Engeland. Op 24 mei 1819 zag Alexandrina Victoria van Hannover het levenslicht op Kensington Palace te Londen.
[Recensie] Veel, heel veel is er al geschreven over Queen Victoria, die tot vier jaar geleden nog de titel ‘Langst regerende monarch’ droeg. Al op achttienjarige leeftijd kreeg de eigenzinnige, opstandige en vaderloze Drina de kroon opgezet. Haar regeerperiode (1837-1901) heeft drieënzestig jaar, zeven maanden en twee dagen geduurd en is als het ‘victoriaanse tijdperk’ van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië de geschiedenis ingegaan. Hoewel het fotograferen in het begin van de negentiende eeuw al tot de mogelijkheden behoorde, zijn er geen foto’s van haar gemaakt. Pas in 1858 zijn de eerste foto’s van haar en haar grote gezin gemaakt. Honderdeenenveertig zelfgeschreven dagboeken getuigen van haar persoonlijke belevenissen en haar onverbloemde mening over gebeurtenissen en de mensen om haar heen.
De prachtige, kleurrijke serie over haar jonge jaren, waarvoor Daisy Goodwin het scenario heeft geschreven, zal menigeen aan de buis gekluisterd hebben en vanaf deze week worden de herhalingen weer uitgezonden. Een goede gelegenheid om dit bijzonder mooi geïllustreerde boek (de officiële uitgave bij de tv-serie) in het zonnetje te zetten.
De ongehuwde koningin kreeg na het bestijgen van de kroon ineens te maken met de ‘Reginamania’. Vanuit alle hoeken werden er geschikte huwelijkskandidaten gezocht en gestuurd die naar de hand van Victoria kwamen dingen. Haar oom Leopold echter had zijn zinnen gezet op een van de twee neven Coburg.
“Inmiddels was Albert, gelukkig, door de keuring gekomen; Victoria had alle toepasselijke en voor de hand liggende dweperige complimentjes in haar dagboek geschreven, waarvan ze wist dat het door haar moeder gelezen werd, maar als potentiële huwelijkskandidaat zag ze Albert als een eventuele mogelijkheid, meer niet. Zoals lord M. haar later adviseerde: ‘De Coburgs zijn niet geliefd in het buitenland en neven zijn niet goed.'”
William Lamb, tweede burggraaf van Melbourne – die Victoria steevast lord M. noemde – was van grote invloed om de jonge koningin op te leiden en van ministerieel advies te voorzien. Ze hadden een hechte band en Victoria hechtte veel waarde aan de mening en wijze lessen van de inmiddels achtenvijftigjarige man.
“Ik prijs mezelf gelukkig dat ik zo’n man aan het hoofd van de regering mag hebben; een man aan wie ik alles veilig kan toevertrouwen. […] Mannen als hij vind je nog maar weinig in deze wereld vol bedrog!”
Op 10 februari 1840 trouwde ze met haar neef Albert van Saksen-Coburg-Gotha. Het was een zeer gelukkig huwelijk, waar negen kinderen uit voort zijn gekomen. De Duitse Albert werd door zijn huwelijk Brits staatsburger, maar een Britse adellijke titel werd hem niet gegund. Toch liet Victoria zich maar al te graag door haar steun en toeverlaat adviseren.
Zowel de serie als het boek bestrijken niet het gehele leven van de vorstin. De ondertitel zegt het immers al: ‘de jonge koningin’.
Wat het boek zo fantastisch maakt zijn de talrijke afbeeldingen uit de serie, de dagboekfragmenten en de beschrijving van de vele personen waar ze mee te maken kreeg, zoals onder andere haar gouvernante barones Louise Lehzen, met wie ze een hechte vriendschap had. Aan wie ze een gruwelijke hekel had was Sir John, het hoofd van de huishouding en hij kwam er in haar dagboeken dan ook niet zo genadig van af. Alle personages komen aan bod en worden belicht.
Oude, originele portretten, documenten en beschrijvingen van het leven buiten Buckingham Palace larderen dit boek en achterin is een deel opgenomen van anekdotes over hoe het er achter de schermen bij de filmopname aan toeging.
Jenna Coleman, het hoofdpersonage Victoria: “Het lastigste was om in die fantastische kostuums door de modder van Yorkshire te lopen. Meestal droeg ik rubber laarzen onder mijn koninginnenoutfit.”
Lees, kijk en geniet van het leven, handel en wandel van deze vorstin. Ze is heel menselijk neergezet, met de onvermijdelijke fouten die ze maakte, haar eigenzinnigheid, liefde en verdriet. Een schitterend hebbe-boek om vaak te pakken en te genieten van deze innemende en soms een ietsepietsie stijfkoppige jonge Queen, die de naam ‘Grootmoeder van Europa’ kreeg vanwege de onvermoeibare invloed die ze had om haar nakomelingen huwelijken aan te laten gaan waarbij bijna alle Europese vorstenhuizen met elkaar in verbinding kwamen. Ze was grootmoeder van tweeënveertig kleinkinderen. Het biedt een magnifieke aanvulling op de serie en heel veel waardevolle informatie.
Een aanrader!
—
Eerder verschenen op Met de neus in de boeken
