"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Volle Maen

Dinsdag, 13 augustus, 2019

Geschreven door: Luc Hanegreefs
Artikel door: Peter van Bavel

Een donkere periode in de geschiedenis van de mensheid

[Recensie] Volle Maen is een fictief verhaal dat twee verhaallijnen vertelt. Enerzijds volgen we Cornelis die aanmonstert op een schip dat slaven vervoert en hier de slaaf Yao leert kennen. Anderzijds volgen we Emily die zich verzet tegen haar vader die slavernij drijft op een suikerrietplantage in Jamaica. De Volle Maen brengt uiteindelijk deze werelden samen.

Het boek is gebonden en laat achter de titel een volle maan zien en het schip dat deze naam draagt. Verder wordt alle ruimte op de omslag ingenomen door een ontketende vuist. Deze vuist staat symbool voor de beweging die strijdt tegen slavernij. Ook in de eenentwintigste eeuw. Driehonderd jaar na de avonturen van Cornelis, Yao en Emily. En dat is enerzijds bitter en toont anderzijds dat er niet genoeg boeken over geschreven kunnen worden.

Wat mooi is aan het boek zijn de ogenschijnlijk twee separate verhaallijnen waarin we de personages volgen. Wanneer je als lezer nieuwsgierig bent naar het vervolg van de transporten, ben je plotseling weer met Emily op de plantage. Het maakt dat je na ieder hoofdstuk, waar er ruim twintig van zijn, er snel nog maar eentje leest. Ik heb het boek dan ook in een keer uitgelezen.

De schrijfstijl helpt daarbij. Er zijn afwisselend korte en lange zinnen in de weergave van gebeurtenissen en dialogen. De auteur heeft een vlotte vertelstijl die de jongeren van nu zeker zal aanspreken. De personages hebben een bepaald karakter en handelen en ontwikkelen vanuit hun eigen overtuigingen. Dat maakt duidelijk dat Cornelis zaken heel anders beleeft dan Emily. Er is voldoende ruimte voor hun gevoel naast het weergeven van de feiten. En dat is nodig in dit thema. Het is een zwaar onderwerp waarin de auteur zijn kracht toont door slechts te beschrijven wat er gebeurt en niet te vervallen in overtuigen van de lezer van zijn mening. Hij laat de karakters voor zich spreken en dat is een talent.

Boekenkrant

Van toegevoegde waarde zijn tevens de meer dan een handvol geschreven brieven van Cornelis Drijfhout(!) die in het verhaal zijn opgenomen. Hierin komt de belevingswereld van Cornelis duidelijk in beeld. Wat mij wel opviel nadat ik het boek uit had, was de donkere sluier die over het geheel heen hangt. Het boek heeft een zwaar thema, gehuld in een donkere omslag en het verhaal veelal benedendeks en verstoken van daglicht laten plaatsvinden. Enerzijds zwaarmoedig als geheel en anderzijds zo zwart als de bladzijden van deze geschiedenis.

Een boek voor lezers vanaf twaalf jaar, staat op de achterkant te lezen. Het verhaal spreekt zowel meisjes als jongens aan met een thema waar we gezamenlijk een vuist tegen kunnen maken: Slavernij.

Volle Maen is een fictief verhaal gesitueerd in de historische setting van de laat achttiende eeuw waarin scheepsroutes bestonden om schepen aan de ene kant van de wereld te laden met zwarte medemensen om deze te lossen op andere plekken op de wereldbol waar ze geruild werden tegen specerijen. Een donkere periode in de geschiedenis van de mensheid. En slavernij is ook in de eenentwintigste eeuw nog gaande.

Hopelijk leren de lezers van dit boek dat we allemaal mensen zijn, iedereen gelijk is en niemand zich superieur hoeft te voelen. Dan leren we nog iets van de geschiedenis. En daarmee een tijdloos actueel thema gehuld in dit verhaal. Ik geef Volle Maen vier volle kleurrijke sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren