25 jaar ouder
[Recensie] Stel je voor. Je wordt wakker in een vreemd bed, met een vreemde man naast je. Met de gedachte dat je de avond daarvoor net iets te diep in het glaasje hebt gekeken en met een of andere man uit de plaatselijke kroeg het bed in bed gekropen, loop je naar de badkamer. Wanneer je in de spiegel kijkt, krijg je de schrik van je leven. Je bent 25 jaar ouder.
Dit overkomt Christine. Elke dag.
Geheugenverlies
Christine lijdt aan geheugenverlies. Wanneer zij een nacht diep slaapt zijn al haar herinneringen van de afgelopen 25 jaar verdwenen. Iedere dag moet zij dan ook kennis maken met haar echtgenoot, haar huis en haar leven.
Wanneer Christine op een dag een telefoontje krijgt van therapeut dr. Nash verandert haar leven. Met ondersteuning van dr. Nash heeft Christine haar dagelijkse bezigheden en ontdekkingen in haar dagboek geschreven. Christine ontdekt dat haar man Ben bewust de waarheid voor haar achterhoudt en dat hij zichzelf tegenspreekt. Wat is de reden en welk leven heeft Christine de laatste 25 jaar geleefd? Met hulp van dr. Nash legt Christine elk stukje van haar leven op de juiste plek en probeert zich uit alle macht haar leven te herinneren en weer onder controle te krijgen.
“Maar er kwam niets, alleen leegte, jaren van leegte, een uitgestrekt niets met hier en daar als een klein eilandje een herinnering.”
Voor ik ga slapen is een boek vol verwarring, maar toch ook een spannend boek. Iedere dag moet Christine er opnieuw achter komen wie zij is. Maar is zij de persoon die haar man Ben verteld te zijn? Het idee om geheugenverlies te hebben en op basis van informatie van anderen uit te gaan maakt een gevoel van machteloosheid los. Want wat gebeurt er als je de persoon niet meer vertrouwd? Hoe kom je er achter wie je bent?
Het is een goed doordacht boek, waarbij de paniek en verwarring van Christine goed op de lezer wordt overgebracht. Echt spannend was het in het begin niet, de spanning neemt pas halverwege het boek toe. Daarnaast wordt het verhaal langzaam richting het plot gestuurd en het plot komt daardoor niet als een verrassing uit de lucht vallen.
Dit neemt niet weg dat S.J. Watson de aandacht van de lezer goed vast weet te houden. Het aantal personages in het boek zijn minimaal, waardoor het verhaal ondanks alle verwarringen van Christine duidelijk blijft. Naarmate het verhaal vordert, neemt de verwarring alleen maar toe. Wie liegt en wie spreekt de waarheid? Welke belangen hebben dr. Nash en Ben om Christine bij haar geheugenverlies te helpen?
Voor ik ga Slapen is een absolute aanrader voor mensen die van psychologische thrillers houden. S.J. Watson heeft met dit debuut op een sterke wijze paranoïde, wantrouwen en machteloosheid in een uniek verhaal verwerkt, waardoor je als lezer maar één ding wilt weten. Wat is de waarheid?
—
Eerder verschenen op Boekenz
