Goed verzorgde Young Adult fantasy
[Recensie] Voorbij het Wederwoud begint met een gedetailleerde kaart van Vha’rymn. De kaart toont de gebieden en de belangrijke locaties waar de verhalen uit deze serie Vha’rymn zich afspelen.
Het verhaal begint op mysterieuze wijze, met een geheimzinnig gesprek tussen Ambassadeur en iemand van de Raad. Het gesprek gaat over geheimen, over wat verborgen moet blijven, over Nomaden en over het gerucht dat er zich een Vhéi (waarvan iedereen dacht dat ze uitgestorven waren) schuil houdt in het Wederwoud. Slechts met twee pagina’s proloog weet Ringelberg mijn nieuwsgierigheid naar de rest van het verhaal te wekken. Knap gedaan, bedenk ik, terwijl ik gulzig verder lees.
Het vervolg van het verhaal beschrijft het leven van de Elfyn-zussen Phaun en Céli. Céli blijkt al jaren aan een onverklaarbare en ongeneeslijke ziekte te lijden, die haar afhankelijk maakt van de zorg van haar jongere zusje Phaun. De zussen wonen in het Wederwoud. Een plek waar de natuur geëerd wordt en ongeziene gevaren zich verborgen houden.
Céli is al jaren volledig afhankelijk van Phaun en ondanks het feit dat Céli degene is in wie de slopende ziekte zich schuilhoudt dragen beiden de last ervan op hun schouders. Phaun heeft geen opleiding kunnen volgen en heeft geen sociaal leven meer. Ook Ofylius, de heler heeft – samen met de andere twee Wederhelers van de zeven Elfyn-dorpen – , geen genezing voor Céli kunnen brengen.
Om haar zus en zichzelf een kans op een nieuw leven te geven, gaat Phaun een reis maken door het majestueuze Wederwoud. Een tocht waarbij ze vreselijke keuzes moet maken en tot het uiterste moet gaan. Ze heeft dit besloten na de terugkeer van haar schoonzusje Noova, de innig geliefde levenspartner van Céli. Zal het haar lukken haar zusje te redden?
Gaandeweg het verhaal wordt ook duidelijk hoe Vha’Rymn uit oorlogen is ontstaan. De Raad van Vha’Rymn zou – zo wordt gezegd – gelijkheid en orde hebben gebracht voor de inwoners. Maar Phaun stelt daar zo haar vraagtekens bij:
“Het was dan wel zo dat er al lang geleden van elk ras een Raadslid was verkozen voor gelijkheid en rechtvaardigheid. Maar door wie? Had elk volk unaniem een leider aangewezen uit alle afgevaardigden?”
Voorbij het Wederwoud is een prachtig verhaal waarin de auteur veel zorg heeft besteedt aan het beschrijven van de karakters. Het verhaal is in tweeëndertig korte hoofdstukjes tot in de kleinste details prachtig uitgewerkt en verraadt naast uitgewogen schrijverschap een rijpe levenswijsheid, die je bij zo’n jonge auteur niet direct zou verwachten.
Daarnaast is het boek mooi vormgegeven. De cover roept met groene en bruine tinten en schemerend looflicht echt de sfeer op van een woud. Om hoofdstukken en scenes in te delen wordt gebruik gemaakt van afbeeldingen van takken.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
