Een leuk vervolg op De Kronieken van de Onderwereld
[Recensie] Vijf jaar na de avonturen van De Kronieken van de Onderwereld verplaatsen we ons naar een ander Instituut waar Emma Carstairs woont. Zij heeft haar ouders verloren doordat ze zijn vermoord, alleen is de dader onvindbaar. Ze is vastbesloten om de moordenaar te vinden, dus ze gaat vaak op onderzoek uit met haar parabatai Julian Blackthorn. Emma stuit op vele vragen. Waarom werden haar ouders vermoord? Door wie? En waarom is liefde tussen parabatai verboden bij Schaduwjagers?
Cassandra Clare, hoewel ik haar vele Schaduwjagersboeken fantastisch vind, voelt het af en toe nog wat als uitmelken. Vroeger las ik met veel plezier De Kronieken van de Onderwereld, maar na vele andere series van Cassandra vind ik het ook wel welletjes. Althans, dat dacht ik. De Duistere Machten is een vervolg op Cassandra’s eerste serie en mijn nieuwsgierigheid was toch al snel gevoed. Hoe zou het verder gaan met Clary en Jace en wie zijn alle nieuwe personages? Tijd om daar achter te komen!
Cassandra Clare schrijft precies zoals ik van haar gewend ben. Ik kon alle personages en alle locaties zo duidelijk voor me zien, ze weet met gemak een hele wereld bij mij tot leven te wekken! Daarbij weet ze altijd wat humor toe te voegen en is er vaak genoeg spanning. Het verhaal las ook heel vlot, want alhoewel het een enorme dikke pil is, kon ik op een avondje bijna de helft van het boek lezen. Alleen Cassandra Clare weet zoiets bij mij voor elkaar te krijgen, want normaal lees ik niet zo snel op een avondje. Ik kon me gewoon weer helemaal bevinden in de Schaduwjagerswereld, dat voelde echt als thuis komen!
Het verhaal, tsja, hier heb ik mijn bedenkingen wat bij. Ik heb bij bepaalde momenten haast met samengeknepen billen het boek gelezen, terwijl ik op andere momenten echt geen enkele reactie gaf. De oorzaak hiervan? Ik denk toch wel de enorme dikte van het boek. Ik hoopte dat deze dikke pil vol interessante gebeurtenissen en informatie zou staan, maar dit was vaak niet het geval. Meerdere hoofdstukken hadden van mijn part gewoon weggelaten kunnen worden, veel scènes waren erg nutteloos en voegden weinig toe aan het verhaal. Jammer! Maar goed, als er eenmaal wat spannends gebeurde, was mijn concentratie er weer volledig bij.
De personages hadden zo hun plus- en minpunten. Emma, Julian, Mark en de vele Blackthorns voelden heel nieuw aan, hoewel andere aspecten veel te voorspellend waren. Bepaalde dingen die in Kronieken van de Onderwereld gebeurden leken zich haast te herhalen. Bepaalde verbanden tussen personages of karaktertrekken van oude personages waren ook enorm zichtbaar bij de nieuwe personages die je gaat leren kennen. Naast de nieuwe personages ga je ook oude bekenden tegenkomen, want personages zoals Clary, Jace en Magnus komen ook vaak voorbij. Weten wat deze mensen in de afgelopen jaren allemaal hebben bereikt is zo tof om te lezen, ik hoop echt dat ze vaker terug gaan komen in de vervolgdelen!
Dus, hoe was dit boek nou? Het was niet een verbluffend boek, maar wel een leuk vervolg op De Kronieken van de Onderwereld. Ik twijfelde halverwege of ik wel de volgende delen zou willen lezen, maar de laatste honderd bladzijdes hadden mij met gemak overtuigd. De Duistere Machten kan genoeg verbetering krijgen, maar ik heb het idee dat Cassandra Clare er voor gaat zorgen dat ik nog veel enthousiaster over deze serie kan worden. Ik wacht in spanning af op het tweede deel van De Duistere Machten…
—
Eerder verschenen op Nerdy geeky fanboy
