Als een trauma levenslang meegaat
[Recensie] Met Hond in een kegelspel maakte Viviane Gerits in 2015 haar debuut. Daarna verschenen Witte zwanen, grijze zwanen en Ik weet wat je deed. Vuur is het vierde boek van Gerits en de titel heeft een bijzondere lading die in de loop van het verhaal voor opheldering zorgt. Ze studeerde gezinswetenschappen en gezondheidspsychologie en maakte zelf de foto’s voor de covers van haar boeken en schrijft in het thriller- en feelgoodgenre.
In Vuur is protagonist Merel compleet afhankelijk gemaakt van antagonist Patrick. De manier waarop doet denken aan die van een loverboy. Na twee jaar samenwonen met Patrick is de maat vol voor Merel wanneer hij haar in Frankrijk op een parkeerplaats achterlaat. Emma, een vrachtwagenchauffeur neemt Merel mee naar Antwerpen en biedt onderdak bij haar en broer Joris.
Merel blijft hier angstig en steeds over haar schouder kijken, want vertrouwen doet ze het niet dat Patrick haar zomaar heeft laten gaan. Voor Emma en Joris, warme meelevende mensen die haar geschiedenis niet kennen, is het duidelijk dat er meer aan de hand is. Ze doen er alles aan om Merel een veilig thuis te geven. Als Merel een telefoontje krijgt van de politie over een inbraak in Patricks woning raakt ze meteen in paniek. Dit is het begin van een reeks gebeurtenissen die het leven van Merel opnieuw drastisch verandert.
Vuur wordt vanuit wisselende perspectieven verteld. Wat is Merel allemaal overkomen, is de eerste gedachte die opkomt bij het lezen van de manier waarop Patrick haar behandelde. Vanaf het begin geeft dit een bepaalde onderhuidse spanning aan het verhaal, die alleen maar toeneemt. Gerits zet een tandje bij met onverwachte plotwendingen.
Trauma
De flashbacks naar de jeugd van Merel, waaraan zij een trauma heeft overgehouden, zorgen voor het begrijpen van de manier waarop Merel zich gedraagt. De personages zijn goed uitgewerkt en met Merel en haar angst voor Patrick voel je mee. Ze evolueert volop en haar drang om te overleven zorgt voor vuur. Patrick is een controlfreak die Merel als een voetveeg en zijn seksslavin behandelt, maar dat is nog niet alles. Langzaam komt de lezer erachter wat ze heeft meegemaakt door toedoen van Patrick.
Gerits heeft een vlotte en beschrijvende stijl. Regelmatig eindigen de hoofdstukken met een opmerking die de nieuwsgierigheid prikkelt. De manier waarop het verhaal eindigt doet vermoeden dat er best een vervolg op zou kunnen komen, waarin we meer over Merel en Joris lezen. Vuur is een thriller waarin meerdere traumatische ervaringen uit de jeugd doorwerken tot ver in het volwassen leven en onbewust het gedrag van iemand bepalen.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
