"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Waarom je kinderboeken moet lezen zelfs al ben je oud en wijs

Zaterdag, 31 oktober, 2020

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Rita Pontororing

Lees ook eens een kinderboek

[Recensie] In het essay Waarom je kinderboeken moet lezen zelfs al ben je oud en wijs pleit Katherine Rundell er voor om als volwassene open te blijven staan voor kinderboeken, en vooral kinderboeken te blijven lezen.

Allereerst zet Rundell de geschiedenis van de kinderboeken in het kort uiteen. Van handleidingen tot goed gedrag, kinderboeken waren instructief en niet onderhoudend, naar fictie van nu. Daarbij neemt het sprookje een belangrijke plaats in.

In het hoofdstuk Over wilde honger en heldhaftig optimisme vertelt Rundell dat alle sprookjes globaal dezelfde kern-ingrediënten bezitten. Ze noemt hierbij enkele voorbeelden van sprookjes en gaat bij deze voorbeelden dieper in op de thema’s in dat verhaal. Deze voorbeelden maken dat dit hoofdstuk gewoon leuk is om te lezen. Het geeft een herkenbaar gevoel. Aan het eind van het hoofdstuk laat ze ons weten waarom wij deze verhalen moeten lezen.

Rundell vervolgt haar essay met aan te stippen hoe de geschiedenis van fictie voor kinderen zich verder ontwikkelt. Fictie voor kinderen is niet altijd serieus genomen. Maar… Rundell verwoordt dit zo mooi:

Boekenkrant

“Kinderboeken begonnen hun eigen spelregels te hanteren, werden kunstwerken op zich, met een eigen traditie in plaats van verdunde versies van een of ander volwassen ding.”

Wat als rode draad door haar essay loopt, is dat in kinderfictie het verlangen naar rechtvaardigheid een rol speelt, zoals in sprookjes. En wat daarmee samenhangt is het wonder dat geschiedt op weg naar rechtvaardigheid. En waaruit hoop spreekt.

Rundell suggereert niet dat volwassenen alléén maar fictie voor kinderen moeten lezen. Maar ze is van mening dat er in het leven soms momenten zijn dat “de wereld leeg en plat en vals is” en dan kun je bij het lezen van kinderboeken positieve gevoelens ervaren.

Rundell is een Engels schrijfster en er komen veel voorbeelden voorbij van Engelse auteurs. En natuurlijk kunnen genoemde boeken ook opgaan voor de Nederlandse situatie. Maar het is toch wel prettig dat Manon Sikkel, kinderboekenambassadeur (2019-2021), in haar voorwoord  voorbeelden noemt van Nederlandse schrijvers die zij de moeite waard vindt om als volwassene te lezen.

In elk geval is dit essay vooral interessant doordat Rundell de geschiedenis van kinderfictie heeft verweven in haar argumenten Waarom je kinderboeken moet lezen zelfs al ben je oud en wijs. En misschien klinkt ‘kunt’ lezen beter dan ‘moet’.

Voor het eerst gepubliceerd op de Leesclub van Alles