Goeden Tijden, Slechte tijden-achtige fantasieën zijn niet voldoende voor een roman
[Recensie] Wat de jongen schuldig is aan de man is al weer maar liefst de derde roman van Frans van den Ouweland, in het dagelijks leven financiële adviseur en controller in het hotelwezen. Goed, kijken of je het verhaal snapt: twee jongens studeren aan de hogere hotelschool in Maastricht. Ze leren er Juliette kennen, dochter van succesvol zakenman en miljonair, Dirk Zuidervloot. Na een vernederde seksueel getinte grap tijdens de ontgroening van een van de jongens door Juliette zetten de twee heren haar onder druk om iets soortgelijks uit te halen en wel op het verjaardagsfeestje van haar, vijftigjarige, pa. Op dat feestje legt een van de jongens het aan met de vrouw van de Amerikaanse ambassadeur, de ander filmt hun zoenpoging en de jongemannen proberen met het filmpje de ambassadeur te chanteren. Die weigert hier op in te gaan en zoekt contact met de directie van de hogere hotelschool. De directeur kiest partij voor de ambassadeur en trapt de jongens, die weigeren hun excuses aan te bieden, van school. Een hoofdstuk of wat later krijgen de jongens van de vader van Juliette (die de beste vriend is van de Amerikaanse ambassadeur) wat miljoenen om een luxe hotel in Amsterdam te gaan runnen, ze zijn dan amper 20 jaar oud. Mogelijk doet de vader dit omdat Juliette verliefd is op jongen die met de ambassadeursvrouw heeft staan zoenen. Vader blijkt alles van de chantage poging van de jongens te weten maar gaat toch met ze in zee. De jongen die met de vrouw van de ambassadeur heeft staan tongen start met haar een echt soort van relatie en dat weet ook iedereen. Maar één dame op leeftijd is blijkbaar niet voldoende, de jongen wordt ook versierd door de moeder van zijn vriend. Deze dame moet beschermd worden tegen haar gewelddadige man. Maar seks met oudere dames vindt de jongen eigenlijk maar niets, hij houdt namelijk zielsveel van zijn vriend en wil het liefst met hem een homoseksuele relatie starten, omdat hij dat al eens heeft meegemaakt op de middelbare school toen een andere vriend zijn liefde voor hem betuigde maar hij daar niet op inging. Deze vriend pleegde zelfmoord. Kortom je doet het met oudere vrouwen, maar bent eigenlijk homoseksueel. Er volgt dan nog een soort van ontknoping, maar zelfs van een totaal bizar verhaal als Wat de jongen schuldig is aan de man houd ik me verre van spoilers.
Frans van den Ouwenland heeft zijn een boek ‘roman’ willen noemen, maar dat is het niet, het boek is volkomen over de top en volstrekt ongeloofwaardig. Wat de jongen schuldig is aan de man kunnen we hoogstens de kwalificatie “script voor een soap” meegeven.
Sinds De Leesclub van Alles bestaat worden we bestookt met boeken van self-publishers. Omdat ik oprecht hoop dat er tussen al deze boeken pareltjes zitten besloot ik er deze zomer een aantal te lezen. En inderdaad er zitten pareltjes tussen zoals het boek van Reinier Spreen over de Quagga (zie hier voor de bespreking vorige maand). Bij veel andere boeken hoop je dat een goede vriend die het boek van te voren te lezen krijgt tegen zo’n auteur zegt: “Leuke poging, maar vooral NIET PUBLICEREN.” Dat is wat echte vrienden elkaar namelijk verschuldigd zijn. Bij voorbaat bied ik mijn excuses aan voor deze flauwe woordspeling op de titel.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
