Degenen van wie je houdt doen je het meeste pijn
[Recensie] Op de achterflap van dit boek staat “een psychologische thriller over de kwetsbaarheid van familiebanden”. Klinkt veelbelovend. Het boek gaat over Alex en Millicent Mercer die met hun 11-jarige zoon Max in de Londense wijk Crappy wonen. Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Alex.
Alex en Max belanden tijdens de zoektocht naar hun kat in het huis van de buurman. Die blijkt dood in bad te liggen – met een strijkijzer in het badwater. Is het moord of zelfmoord? Het lijkt zelfmoord, totdat de politie de armband van Millicent in de buurmans slaapkamer vindt. Het is de eerste van vele ontdekkingen die Alex doet. De ontwikkelingen volgen elkaar snel op. De politie start een moordonderzoek, Millicent bekent dat ze een kortstondige affaire had met de buurman, Max gaat in therapie (want wat zijn de gevolgen van het ontdekken van een dode, naakte buurman voor een 11-jarige?) en Alex’ vader overlijdt. De vraag die blijft terugkomen: wat weet Max over zijn moeder en de affaire, wat heeft hij opgevangen door de dunne muren heen? Hij weet dingen die geen zoon zou moeten weten. Het is een zware last voor Max en die wil hij met zijn vader delen. De onrust in het gezin neemt toe.
Dagboek
Dan ontdekt Alex dat Max een dagboek met tekeningen heeft bijgehouden over de affaire van zijn moeder. Het onderlinge wantrouwen groeit en groeit en de ooit zo close familie wankelt. Is Alex de liefhebbende echtgenoot die hij altijd dacht te zijn? Kan hij zijn vrouw vergeven? En waar gaat Millicent tijdens haar nachtelijke wandelingen heen? Het hele gezin lijdt onder de situatie. Alle drie hebben ze iets te verbergen en vragen ze zich af hoe goed ze de ander kennen. Onder druk van het politieonderzoek begint het gezin uiteen te vallen. Totdat ze worden gedwongen om een beslissing te nemen, om zo hun familie te beschermen…
Ben McPherson was regisseur en producer bij de BBC, maar woont en werkt sinds 2012 als columnist in Oslo, bij de krant Afterposten. Wat de jongen zag is zijn schrijfdebuut.
Het boek is geen doorsnee thriller, het is meer een mix tussen een thriller en een roman. Het is knap hoe Ben McPherson de personages een eigen karakter weet te geven en de spanning opbouwt. Je voelt als lezer dat er een constante dreiging boven de hoofdpersonen hangt. Naast spannend, is het boek op sommige momenten ook ontroerend, maar vaak confronterend. En hoewel het einde niet echt verrassend is, blijft het tot aan de laatste bladzijde spannend hoe het gezin er gezamenlijk uitkomt. Een goed debuut.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
