"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Wat niet weet

Zaterdag, 21 augustus, 2021

Geschreven door: Elodie Foulon
Artikel door: Severine Lefebre

Vlaamse whodunnit blinkt uit in intrige, interactie en dialoog

[Recensie] Wat niet weet speelt zich af in Los Angeles, waar kunstenares Vivian Estas haar werk tentoonstelt. Alle aandacht gaat echter uit naar haar nieuwste schilderij, dat om middernacht zal worden onthuld, een pronkstuk waar vele miljoenen voor worden neergeteld. Maar het schilderij wordt gestolen. De vele aanwezigen bij de presentatie zijn verdachten, veel van hen hebben zo hun geheimen.

Met Wat niet weet heeft Elodie Foulon een spannende en bijzondere whodunnit neergezet. De klemtoon ligt op de personages en hun geheimen. Het boek is ingedeeld in twee delen, waarbij het eerste zich in de tegenwoordige tijd afspeelt en het volgende deel twee jaar later. 

Diefstal, leugens, ontrouw en schulden

Als eerste maken we kennis met de dertiger Alex en haar oudere verloofde Bob, alsook Bobs zoon Jared en zijn vriendin. Ook leren we dokter Guy en zijn familie kennen, alsook Tomino en zijn volgelingen die samen in The Factory wonen. In het begin is er slechts een lichte mate van spanning. Deze moet vooral komen van de geanimeerde en boeiende gesprekken tussen de vele personages. En hun geheimen: diefstal, leugens, ontrouw, schulden, alles komt voorbij.

Boekenkrant

De eerste echte spanning is er op het moment dat het schilderij met geweld wordt gestolen. Er komen steeds meer barstjes in bepaalde relaties, sommige geheimen blijven niet langer verborgen. Het tweede deel is spannender, vooral wanneer het onderzoek naar de diefstal na twee jaar wordt heropend. De politie-inspecteurs Vanessa en Carlos zetten er hun tanden in. 

Mensen die leven in grote armoede

Elodie Foulon weet hoe ze de juiste sfeer voor dit verhaal moet creëren in het Los Angeles waar geld en roem op nummer één staan. En kunst ook, wat een van de vele thema’s is in dit verhaal. Dit boek doet denken aan de tv-serie Rivièra. Vooral dan de intriges en geheimen van de personages, die in grote villa’s wonen en met kunst bezig zijn. Gelukkig toont het boek ook nog de totaal andere kant, van de mensen die in grote armoede leven.

De plot wordt geleidelijk opgebouwd. In het begin heb je geen flauw idee wie er achter de misdaad zit. Pas op het einde komt er duidelijkheid, waarbij het verhaal afstevent op een spannende en onverwachte ontknoping. Toch is het oplossen van deze kunstroof maar een klein deeltje in het verhaal. Meer nog dan dat staan de personages centraal. Ieder personage heeft een eigen rol, hoe klein ook. Wat niet weet is geen thriller zoals we die kennen, het is ook niet het meest spannende boek. Maar het houdt de aandacht vast. Het zijn de dialogen en onderlinge interactie die de lezer aan Wat niet weet kluistert, ook als de spanning op een lager pitje staat.

Eerder verschenen op Perfecte Buren