Kun je een vriendschap beëindigen? En wat doet het met je als het jezelf overkomt?
[Recensie] In We hebben het over je gehad vertelt Stéphanie Hoogenberk over haar ervaringen met vriendschappen. De verhalen zijn in de ik-vorm geschreven en zijn gebaseerd op haar eigen leven.
Tijdens een talkshow op tv vertelde Hoogenberk dat het idee voor dit boek tot stand kwam door haar worsteling met een al jarenlange bestaande vriendschap, waar ze graag een punt achter wilde zetten. Ze ontdekte dat het opzeggen van een vriendschap helemaal niet gebruikelijk is en daarom verre van gemakkelijk.
“Gewoon dood laten bloeden,” adviseerde haar therapeut. Maar dat bleek niet zomaar te gaan. Je kunt geen smoesjes blijven verzinnen als de vriendin steeds opnieuw pogingen doet om een afspraak te maken. En berichtjes negeren van iemand die je al heel lang kent, is ook niet zo eenvoudig.
Tijd dus voor een analyse van haar gevoelens, belevingen en obstakels die ze tegenkwam in haar vriendschapsrelaties.
Humoristische onderlaag
Hoogenberk is freelance journalist en columnist. We hebben het over je gehad is haar debuutroman. Ze heeft een vlotte schrijfstijl, kan gevoelens goed bloot leggen en heeft een scherp oog voor de interactie die tussen mensen kan plaatsvinden. Verder weet ze in de zes verhalen die dit boek telt, ondanks de serieusheid van het onderwerp en de ongemakkelijkheid die dit thema met zich meebrengt, een continue humoristische onderlaag te creëren. Zo is het verslag van haar vakantie naar Aruba met huisvriend Gijsbert, die vroeger haar oppas was, ronduit hilarisch.
“Bij het ontbijt at hij alles waarvan hij dacht dat het goed was voor de lijn. Hij had bij aankomst besloten om te gaan lijnen, op vakantie, waardoor hij salades nam als lunch en ik een hamburger of iets anders troostrijks, wat vijf dollar duurder was en waarover hij dan zei: “Heb je nu alweer een duurder gerecht?” En bij het zien van mijn dodelijke blik: “Grapje!” Zijn broer maakte altijd de grap dat Gijsbert een portemonnee had van uienleer. ‘Als je ernaar wijst gaat-ie al huilen.’”
Het openingsverhaal gaat over de lange vriendschap met Susan, waar ze zich al lang niet happy meer bij voelt en die ze graag wil beëindigen.
Susan was haar vroegere buurmeisje. Zij was de meest serieuze van hun twee en wist altijd alles beter. Toen Susan al vrij jong een vaste relatie kreeg, terwijl Stéphanie nog aan het ronddolen was in het leven, voelde Stéphanie zich steeds minder door Susan begrepen. Jeroen, de vriend van Susan, die vanaf het moment dat ze waren gaan samenwonen bijna altijd aanwezig was bij hun ontmoetingen, speelde bij de verwijdering een grote rol.
Vriendinnengroep
In dit openingsverhaal wordt ook al gehint op het titelverhaal ‘We hebben het over je gehad’, waarin Stéphanie zelf moet ondervinden hoe een vriendinnengroep de relatie met haar wil beëindigen.
Ze leerde Noor kennen op een freelancewerkplek. Het klikte tussen hen en al snel werd ze opgenomen in de vriendengroep van Noor. Ze was superblij met deze nieuwe vriendinnen en stortte zich volledig in de gezelligheid die dit met zich meebracht. Maar de verhoudingen binnen de groep lagen al heel lang vast en toen een van de vrouwen moeite met haar kreeg, sloten de gelederen zich en werd haar de wacht aangezet. Tijdens het lezen voel je de pijn die dit alles met Stéphanie doet.
We hebben het over je gehad bestaat uit zes uiteenlopende verhalen, die allemaal gaan over de complexiteit van vriendschappen. Over het veranderen van vriendschap in de tijd, de onderlinge verhoudingen in vriendengroepen en het krijgen van nieuwe vrienden. Uit het leven gegrepen en daarmee heel herkenbaar.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
