Meer dan fijn boek
[Recensie] Hoe moeilijk moet het zijn om tussen alle hectiek van het dagelijks leven een datum te prikken om met vijf zussen er even tussenuit te kunnen? Een paar dagen meiden onder elkaar en de sores van het thuisfront te laten voor wat het is. Heerlijk even met je zussen bijkletsen, lekker eten, lachen, janken en veel drinken. Gewoon omdat het kan én nodig is om even de boel de boel te laten. Hoe bijzonder is dat! Maar is het feit dat je zussen bent ook garantie dat je vriendschappelijk met elkaar omgaat en alles deelt dat daarbij hoort?
Iris, Sylvia, Karin, Els en Tara hebben ieder hun leven. Ze zijn totaal verschillend, het is soms moeilijk te geloven dat het zussen zijn. Toch zijn ze op een bepaalde manier een geheel, vullen ze elkaar aan. Dat ze dat zelf niet altijd (willen) zien is een ander verhaal. Alle vijf hebben ze op hun eigen unieke manier invulling gegeven aan hun leven, met of zonder carrière, partner en gezin. Ze zien elkaar niet te vaak, onderling gaan ze meer met de ene om dan met de ander, maar ze lopen de deur bij elkaar niet plat en zien elkaar soms tijden niet. Maar dit weekend houden ze vast, dit is een traditie.
Het hele jaar hebben ze maandelijks een bedrag gestort en een planning gemaakt om ook dit jaar een weekend samen weg te kunnen. Niet fancy maar gewoon even back to basic. Eenmaal op locatie aangekomen ben jij als lezer ‘de zesde aanwezige’, heel grappig is dat gevoel. De auteur weet je heel subtiel als extra gast in het huisje mee naar binnen te smokkelen waardoor je getuige bent van alles wat er gebeurt. En dat is nogal wat want je bent niet de enige die voor verrassingen komt te staan! Vanaf het moment van vertrek is dat eigenlijk al zo. De grote verschillen tussen de zussen zijn meteen duidelijk, al zit er vast wel een zus tussen waarmee je je als lezer kunt identificeren. De zussen zelf zien dat anders en zien vooral elkaars verschillen. Het is al jaren zo dat de taken onuitgesproken zijn verdeeld, dit aan de hand van aannames en ieders karakter, en dat herhaalt zich als een vanzelfsprekend iets. Maar wat als die persoon die rolverdeling zat is, of vanwege omstandigheden niet bij machte om aan die verwachting te voldoen? Dan is er meteen sprake van een verstoring van de gevestigde orde binnen die muren van dat vakantiehuisje.
Omdat lang niet iedereen meteen het achterste van haar tong laat zien zijn er nogal wat momenten waarop de wel of niet geëpileerde wenkbrauwen fronsen, wat is er met haar aan de hand, wat doet zij raar, weet jij wat er aan de hand is? Je ziet de onderlinge vragende blikken zo voor je en dat is zowel grappig maar ook ontroerend. De zussenband blijkt een apart iets. De twijfels die ontstaan laten ook meteen zien dat de zussen elkaar te weinig zien om écht te kunnen weten wat er in hun individuele levens speelt. Want dát is meteen al duidelijk, ze hebben geen enkel óf het verkeerde idee over het leven van hun zussen en dat zorgt behalve voor onbegrip ook voor het nodige tumult. Dat resulteert in een turbulent weekend, waar grappige incidenten en pittige gesprekken elkaar in rap tempo afwisselen.
José van Winden heeft met Weekendje weg een heel fijn en warm verhaal geschreven. Vriendschap en vertrouwen zijn niet zo vanzelfsprekend in het leven en dat blijkt bij zussen niet anders. Zelf heb ik geen zus maar het lijkt me heerlijk om, ook met de verschillen die er zijn, omringd te zijn met vrouwen die je verleden delen en kennis hebben van je jeugd, de basis van je leven. De auteur weet de behoefte naar bevestiging en erkenning die de zussen onderling uitdragen heel mooi te verwoorden. Ook al zijn ze niet dagelijks in elkaars leven aanwezig, die zussenband is er nu eenmaal en dat maakt de vijf vrouwen toch tot een front, een eenheid, ondanks de verschillen. En dat aspect maakt dit verhaal niet alleen mooi maar ook fascinerend om te lezen. Vooral wanneer er wél echt met elkaar wordt gepraat, dat ze de tijd afdwingen naar elkaar te luisteren.
Het boek deed me bij vlagen denken aan de boeken van Rita Spijker, Marjan van den Berg en ook de Midlifeclub van Karin Belt waarin heerlijke (familie)beslommeringen elkaar afwisselen waarin onvoorwaardelijke loyaliteit, houden van en acceptatie van elkaars verschillen de revue passeren. De hoofdstukken zijn om en om geschreven vanuit het perspectief per zus. Ieder in haar een eigen, unieke rol. De een zorgzaam, de ander vrijgevochten, creatief, zakenvrouw of onzeker. Een verhaal met een lach, een traan maar vooral ook de nodige knipoog. Een heerlijk boek voor een paar gestolen leesuurtjes.
Van Winden heeft een prettige schrijfstijl. Ze schrijft vlotte en openhartige dialogen maar ook de onderlinge sfeer weet ze goed neer te zetten. Het was een bijzonder aangenaam weekendje weg. 3,5 dikke ster, een meer dan fijn boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
