In deze snelle thriller vloeit nog een druppeltje bloed
[Recensie] Een thriller waar nog geen spettertje bloed vloeit en die nog leuk is ook. En dat van Joop van Riessen, een voormalige politieman die dood en verderf niet schuwt. In zijn vorige boek – Meedogenloos – werd er naar hartenlust geschoten, gestoken en opgeblazen. Hoe anders is Weerloos. Halverwege vraag je je af waar de thrill blijft. Het boek lijkt af en toe wel een streekroman, vol gekonkel, geroddel en gekissebis tussen echtelieden, buren en collega’s. Maar heftig? Nee. De schurk uit het verhaal is eerder irritant dan beangstigend.
Gelukkig is daar Anne Kramer nog, de kordate politievrouw die in elk boek van Van Riessen voor de nodige reuring zorgt. Zij is het die zorgt dat de aangifte van vermissing van een verpleegster wordt opgepakt door het politiekorps. De speurtocht voert de lezer mee over de halve aardbol, van Suriname tot Syrië. Onderhoudend is het zeker, maar de spanning is matig.
Maatschappelijk twistpunt
Wel raakt Weerloos een gevoelige snaar als het onderwerp van de vluchtelingen de overhand neemt Gevoelig omdat het een maatschappelijk twistpunt is met scherpe stellingnames. Iedereen heeft er een uitgesproken mening over. Heel handig vervlecht de auteur het onderwerp met actuele gebeurtenissen zoals de coronagevoel en het schreeuwend personeelstekort in de zorg.
Zo lijkt het verhaal verrassend echt. Het onderwerp over vluchtelingen vormt in Weerloos de springplank naar vooroordelen, verraad, vervolging en opoffering. Stuk voor stuk zijn dat zware thema’s, maar doordat Van Riessen het verhaal luchtig houdt komen ze nooit zwaar op de maag te liggen. Menselijkheid is de rode draad in zijn verhaal, zonder dat het klef wordt. Als een getergde vrouw haar belager onder dwang van een pistool dwingt om zich uit te kleden in een afgeladen café, is daar weinig menselijks aan. Maar leuk is het wel, want genoegdoening smaakt het best als het onversneden wraak is voor vernedering.
Verlinken, opsluiten en vluchten
Ook al is het vluchtelingenitem gewaagd, veel tijd om erover na te denken krijgt de lezer niet. In sneltreinvaart gaat Weerloos van ontvoering, kraakpanden en brandstichting naar verlinken, opsluiten en vluchten. Snel schrijven met volop actie is ook handig om te verhullen dat de werkelijkheid er soms bekaaid afkomt. Vluchtelingen die uitgeleverd worden aan Syrië, illegalen die operaties uitvoeren in het ziekenhuis, het is onzin. De mengeling van actualiteit, actie, maatschappelijke betekenis en duimzuigerij lijken stukjes die niet samen in een puzzel passen. In Weerloos gebeurt het toch.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow.com
