Schokkende ontdekkingen
[Recensie] Juliëtte is ver weg van haar vrienden en bondgenoten. Haar identiteit is nu bekend en Warner wist hier al langer af, wat haar veel pijn doet. Daarbij wordt ze gemarteld en moet ze haar herinneringen op een rijtje krijgen. In Omega Point wordt een plan gemaakt om Juliëtte te redden, maar gaat dit wel lukken?
De Touching Juliëtte-serie was oorspronkelijk een trilogie, maar vorig jaar kwam Tahereh Mafi met een vierde deel en zou de serie uiteindelijk uit zes delen bestaan. Het vorige deel wist ze af te sluiten met een enorm knaller, dus ik keek ontzettend uit naar dit vervolg!
De schrijfstijl van Tahereh Mafi vind ik altijd heel uniek en ze weet op prachtige wijze gevoelens en acties te verwoorden, maar in Weersta me was dat niet echt aanwezig. Haar intense schrijfstijl was nu juist wat vlakker geworden, wat ik erg jammer vond. Ook is het soms te betwijfelen of de nieuwe drie delen al waren bedacht toen Tahereh de originele drie delen schreef, want ik vond veel dingen uit dit boek iets te vergezocht en de manier waarop Tahereh Mafi dingen verklaarde vond ik soms iets te makkelijk. Oh, je hebt een hele bijzondere jeugd gehad waar je nu niets meer van weet? Uiteraard, je geheugen is gewoon gewist! Ik vond dat wel een erg simpele verklaring voor het feit dat Juliëtte niks over haar verleden wist, terwijl dit nooit werd gemeld in de eerste drie delen.
Maar goed, ondanks dat Tahereh het zichzelf af en toe iets te makkelijk maakte in dit boek, vond ik het verhaal wel ontzettend spannend. Zeker halverwege het verhaal lopen de spanningen enorm op en kom je in een stroomversnelling van epische hoofdstukken. Juliëtte heeft het zwaar te verduren en komt tot schokkende ontdekkingen waarbij ik ook met opengeslagen mond naar het boek staarde. Het wist me echt de adem te benemen en dat maakte veel van het verhaal goed. Je krijgt veel antwoorden in dit verhaal en merkt nu ook goed wat er in het laatste deel moet gaan gebeuren, dat ook legendarisch kan gaan worden!
De spanning was goed te merken, maar dat einde… Pfff, die voelde ik helaas totaal niet. De liefde tussen Warner en Juliëte is echt veel te cheesy, een romantische scène was veel te geforceerd en de laatste hoofdstukken voelden helaas aan alsof het was geschreven door een vijftienjarig meisje dat zoetsappige fanfiction schrijft waarbij ze al giechelend achter de laptop zit… Zo jammer, want het boek wist me juist volledig te grijpen! Ik hou mijn hart vast voor het laatste deel, maar ik heb ook wel het vermoeden dat Tahereh me zal verbazen en een fantastisch slot weet te schrijven! Nog even afwachten dan maar…
—
Voor het eerst verschenen op Nerdygeekyfanboy
