"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Wie achter deze deur verdwaalt

Zaterdag, 5 februari, 2022

Geschreven door: Rindert Kromhout, Tonke Dragt, Linde Faas
Artikel door: Katelijne van Alem

“Een boek openen lijkt op een deur opendoen”

[Recensie] Laurenzo woont met zijn moeder op de zevende verdieping van een flat. In het kleine huisje heeft hij zijn eigen kamertje en hij had het er gezellig gemaakt. Hij woont dicht bij zijn school, de Max Velthuijsschool, en zijn klasgenoten komen bijna allemaal van scholen waar ze zich niet thuis voelden. Nu zit Laurenzo in een klas met tien kinderen. Zijn vader is drie jaar geleden naar Italië vertrokken, het land waar hij vandaan kwam. Samen met Téja mag Laurenzo op een dag op bezoek bij schrijfster Lavinia Morgenster. Daar begint een spannend avontuur! Doe jij het boek open, en ga je mee op avontuur?

Dwaaltocht
In de inleiding word je meteen aangesproken! “Sla dit boek dicht en bekijk de voorkant aandachtig”. Mooi hoe Tonke Dragt en Rindert Kromhout je in de tekening van Linde Faas trekken en je eens extra of misschien wel anders naar een deur laten kijken. Je fantasie wordt aan het werk gezet, een prachtig begin van een prachtig verhaal. Een perfect begin van een dwaaltocht door dit verhaal. Door het boek heen staan prachtige zwart witte prenten van Linde Faas. Soms een hele pagina, soms een kleine illustratie. Hierdoor dwaal je nog meer mee in het verhaal en krijgt je fantasie houvast.

Lavinia Morgenster
Bij het bezoek aan schrijfster Lavinia Morgenster ontdekt Téja een deur die op slot zit. Er staat K d K op, meteen ben je nieuwsgierig wat er achter die deur zal zijn. Maar alleen met het juiste paspoort mag je erin, horen Laurenzo en Téja van Lavinia. En Téja stelt natuurlijk de vraag die we allemaal hebben: “waarom mag je pas achter die deur in de gang kijken als je het juiste paspoort hebt? En wat betekenen die letters?”

Met een raadsel over hoe je deze deur door kan komen, en uitkomt bij het Koninkrijk der Kosmopolieten met tientallen verschillende landen, worden Laurenzo en Téja de voordeur uit gezet. “Wie de poort past, post het paspoort”. Wat zou dat betekenen?

Archeologie Magazine

Heerlijk te lezen hoe het huis van een schrijfster eruit zou kunnen zien, daar is iedereen toch nieuwsgierig naar? Linde Faas laat dit ook prachtig in de prenten zien, zoals een wand met allemaal schilderijen, maar ook de voorkant van het huis. Door de schrijfstijl van Kromhout en Dragt maak je je meteen een verdere voorstelling. Wanden met manshoge boekenkasten, een ouderwetse typemachine op een tafel, drie of vier verschillende tikkende klokken, een bank vol met stapels boeken, papieren en kranten. 

Achter de deur van Tonke Dragt
In het nawoord geschreven door Kromhout, verteld hij hoe hij Tonke Dragt leerde kennen. Veel van deze aspecten komen terug in het boek. Mooi te lezen hoe hun eigen portretten dit boek gevormd hebben.

Ik vond het echt leuk om terug te lezen waar ‘Koninkrijk der Kosmopolieten’ vandaan kwam en het verhaal rondom ‘Het verloren paspoort’ is ook zeer vermakelijk. Het verhaal krijgt hier uiteindelijk nog meer diepgang door. Geweldig dit inkijkje in het leven van Kromhout en Dragt. En het geeft inspiratie om samen zoiets op te zetten, een paspoort met visums voor allerlei fantasielanden. Zo maken we het leven net wat mooier samen, met dergelijke initiatieven!

Een ontzettend leuk boek, echt een aanrader voor jong (en oud)!

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles