"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Willoughbyland

Woensdag, 13 maart, 2019

Geschreven door: Matthew Parker
Artikel door: Henk Slechte

Engelands verloren kolonie

[Signalering] We vergeten het soms, maar voordat Suriname in 1667 in Nederlandse handen kwam, werd het gebied geclaimd door de Engelsen. Matthew Parker beschrijft op aanstekelijke wijze deze Engelse voorgeschiedenis.

Halverwege de 17de eeuw was Suriname voor veel Engelsen een belangrijke en hoopgevende plaats. Na de ‘ontdekking’ van Suriname in 1650 door de gouverneur van Barbados, baron Willoughby van Parham, werden Engelse kolonisten aangetrokken. De Engelse autoriteiten verbeeldden het nieuwe Willoughbyland als een paradijselijk plek, waar tolerantie heerste en waar vruchtbare grond grote rijkdommen zou opleveren. Zeer aantrekkelijk dus voor mensen die de burgeroorlog in Engeland met zijn religieuze en politieke twisten wilden ontvluchten. Parker laat zien dat de werkelijkheid in Willoughbyland allesbehalve paradijselijk was. Slavernij en uitbuiting van de lokale bevolking en onderlinge conflicten karakteriseerden de nieuwe samenleving, en bemoeienis van de Engelse staat, die zich na de burgeroorlog weer oprichtte, zorgden voor groeiende spanningen. Van de utopische beeldvorming van Suriname was in 1667 nog maar weinig over.

Hoewel Parker gevoelig is voor de lokale context en de ongelijkheid die inherent was aan dit koloniale project, heeft hij zijn boek toch in de eerste plaats geschreven vanuit het perspectief van de Engelse bestuurders en kolonisten en hij schrijft die geschiedenis met een sterk gevoel voor dramatiek. Met Willoughbyland maakt hij goed inzichtelijk hoe ingrijpend de rol van verbeelding was in de koloniale geschiedenis.

Dans Magazine

Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine