[Recensie] Daar was ie dan eindelijk, het tweede boek over de geliefde café kat Molly. Het eerste boek heb ik met veel plezier en liefde gelezen en was dan ook zo benieuwd of dit tweede deel mij ook weer zou kunnen bekoren.
“Open voor koffie, cake en knuffels. Dit was Molly’s, het enige kattencafé in de Cotswolds.”
Molly en haar kittens leven een heerlijk leventje bij Debbie en haar dochter in het kattencafé in het kleine stadje Stourton-on-the-Hill, gelegen in de groene heuvels van de Cotswolds. Maar al snel wordt hun rust nogal abrupt verstoort als de zus van Debbie, Linda, ineens voor de deur staat.
Debbie hoort Linda haar verhaal aan en nodigt haar uit om tijdelijk te blijven logeren, ze kan haar zus met haar gebroken hart toch niet in de kou laten staan? Linda accepteert dit aanbod onmiddellijk en moet nog even iets uit de auto pakken, maar waar ze dan mee terug komt is verre van wat iedereen verwacht had. Een hond! En dan ook nog eens zo’n vervelende keffer die zich ook nog eens gelijk agressief naar de katten begint te gedragen. Beau is zijn naam. Dit was absoluut niet de bedoeling, maar toch geeft Debbie haar zus de kans om te blijven.
Als de rust een soort van is wedergekeerd, want helemaal mogelijk is dat absoluut niet met Linda in de buurt, komt ze met nog iets waar Molly zeker niet op zit te wachten. Linda komt aanzetten met een volbloed raskat en niet zomaar een, nee een echte Siamees, Ming. Molly raakt volledig van slag en hoopt dat Debbie dit absoluut niet zal accepteren. En Ming zelf… die lijkt zich nergens iets van aan te trekken en kijkt alleen maar verwaand vanaf het hoogste plekje in het café op de anderen neer. Ze wordt geadoreerd door de gasten die binnen komen en het begint er toch wel heel erg op te lijken dat Linda er alles aan doet om Ming de belangrijkste kat te laten worden van Molly’s kattencafé. De toon is gezet… dit pikt Molly absoluut niet! Eerst al een hond en nou ook nog eens een verwende Siamees erbij, dat kunnen ze toch niet menen!?
“Was het slechts een kwestie van territoriuminstinct, of was mijn wantrouwen tegen haar terecht? Debbies houding dat het welzijn van haar katten haar eerste prioriteit was, gaf me hoop; als ze wist dat ik niet gelukkig was, zou ze immers geen andere keus hebben dan een nieuw tehuis voor Ming te zoeken. En Debbie kende me goed genoeg om mijn afschuw dat ik mijn huis moest delen met een minachtende Siamees op te merken….” -Molly, blz.77-
Het lijkt er steeds meer op dat het ene na het andere ongeluk zich blijft opvolgen. Zo verdwijnt ook nog een van Molly haar kittens en maakt ze zich daar hartstikke ongerust over. Zo stapelt er van alles op en dat alles met de feestdagen voor de deur… Gaan die nou nog wel feestelijk worden voor Molly of is hiermee pas de toon gezet?
Wat was dit weer een heerlijk boek om te lezen. Ik vloog er doorheen gewoon. De schrijfstijl van Melissa is ontzettend vlot, dus voor je het weet zit je volledig in het verhaal en waan je je in de wereld van Molly en het kattencafé. Een absolute mustread voor kattenliefhebbers, maar ook zeker voor degenen die behoefte hebben aan een fijn feelgoodboek om even lekker bij weg te zakken op de bank en je te laten meevoeren in die heerlijke wereld die Melissa voor je gecreëerd heeft.
De personages zijn over het algemeen lekker sympathiek en “echt”, je zou ze zomaar kunnen kennen in het ware leven. Zo goed en spontaan zijn ze neer gezet. Dus hou jij van een fijn, warm en ontroerend verhaal met veel katten erin, dan is dit een absolute must have voor jou! Ik geef het boek dan ook 4 sterren. Ik heb er echt van genoten en kijk uit naar een hopelijk, volgend deel over het kattencafé.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
