de zon en de warmte van Kreta
[Recensie] Barbara is een bekende modeontwerpster en haar ontwerpen worden over de hele wereld verkocht. Tot er vervalsingen op de markt komen. De roddelpers zit er gelijk bovenop. Barbara besluit om voor een paar dagen naar Kreta te vertrekken om alles even te laten bezinken. Als ze erachter komt wie er achter de vervalsingen zit, staat haar leven op de kop. Ze wil langer op Kreta blijven om alles op een rijtje te zetten. Wil ze wel door met haar modemerk of hangt ze haar papier en potlood aan de wilgen? Ondertussen leert ze Sanne kennen, een Nederlands meisje dat tijdelijk op Kreta werkt. Sanne heeft ook een moeilijke tijd en samen strijden ze voor een nieuwe toekomst.
Bijna alles wat er in de flaptekst staat, gebeurt al in de eerste 40 pagina’s. Dat is heel fijn, want dan zit je niet te wachten tot de dingen die al je al weet eindelijk eens gaan gebeuren. Daarnaast zit er in het begin ook een heel lekker tempo in waardoor het snel wegleest. Dat komt denk ik omdat alle belangrijke gebeurtenissen vrij kort op elkaar komen.
Helaas zakt dat ook vrij snel weer in. In het onderzoek en de zaak over de namaakproducten zit weinig tot geen ontwikkeling en ook op Kreta gebeurt er niet veel. Er worden veel dingen zoals gedachten en gebeurtenissen herhaald. De band tussen Barbara en Sanne ontwikkelt zich ook niet heel snel, terwijl een snelle ontwikkeling er wel voor had kunnen zorgen dat er weer wat tempo in het verhaal kwam. Ik vond het lastig om me door het middendeel heen te werken omdat er gewoon te weinig gebeurt, het is vrij sloom en de dingen die wél gebeuren gaan te snel weer voorbij.
De sfeer in het boek wordt wel heel goed overgebracht. Tijdens het lezen voelde ik de zon en de warmte van Kreta. De beschrijvingen van de omgevingen zorgen er tevens voor dat je een goed beeld hebt van het landschap. De personages zijn goed uitgewerkt. Hoewel het Barbara en Sanne tegenzit, zien de dames ook nog de positieve kant van het leven en daar is door De Wit goed op ingespeeld. En met een handjevol bijpersonen blijft het overzichtelijk en niet te moeilijk.
Tegen het einde van het boek gebeuren er weer een heleboel dingen die ik liever eerder in het boek had gezien, dat had het midden van het verhaal net wat leuker en spannender gemaakt. Over de eerste (ongeveer) 75 en de laatste 50 pagina´s ben ik heel erg enthousiast. Helaas zaten er nog ruim 200 tussen die mij niet wisten te pakken. 2,5 ster voor Winter op Kreta.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
