"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Wisseling van de wacht

Vrijdag, 7 oktober, 2016

Geschreven door: Stephen King
Artikel door: Istvan Kops

Bovennatuurlijke einde van de Mercedes-trilogie

[Recensie] Wisseling van de wacht is het sluitstuk van de Mercedes-trilogie. Eerder verschenen Mr. Mercedes en De eerlijke vinder. In Wisseling van de wacht moet de gepensioneerde politierechercheur Bill Hodges het opnieuw opnemen tegen zijn aartsvijand Brady Hartsfield, bijgenaamd De Mercedes Killer. Deze bijnaam heeft Brady Hartsfield niet voor niets gekregen, want in het eerste deel van de trilogie reed hij met een Mercedes opzettelijk op een groep mensen in die naar een banenbeurs waren gekomen in de hoop hun werkeloze leven weer op de rails te krijgen. Aan het einde van Mr. Mercedes lijkt het er op dat Brady is uitgeschakeld, maar niets blijkt in Wisseling van de wacht minder waar. Brady Hartsfield is terug en heeft weer veel kwaads in de zin. Hij noemt zich inmiddels prins Zelfmoord en heeft het plan opgevat om via telepathische hypnose jonge mensen massaal zelfmoord te laten plegen. Ondertussen heeft hij ook nog een rekening te vereffenen met Bill Hodges.

Daar waar Mr. Mercedes en De eerlijke vinder redelijk rechttoe rechtaan thrillers waren (weliswaar met een stevige King pinch) zoekt Stephen King het in De wisseling in de wacht meer in het bovennatuurlijke. De geest van Brady Hartsfield springt dit keer van lichaam naar lichaam om zijn doel te bereiken. King kon natuurlijk niet anders na afloop van het eerste deel, maar toch bevredigt deze stijlbreuk niet echt.

Het is natuurlijk niet dat King opeens niet goed meer een spannend verhaal kan schrijven, verre van dat, maar de Brady Hartsfield in stoffelijke vorm was oneindig veel bedreigender. De spanning laat in dit derde deel sowieso wel even op zich wachten. Het duurt even voordat Bill Hodges in de gaten heeft hoe de vork precies in de steel zit en ook de handelingen van Brady Hartsfield zijn niet altijd even duidelijk. De zware winterstorm aan het einde van het boek zal ongetwijfeld als een extra bijdrage aan de spanning zijn bedoeld, maar voelt meer als een verplichte eindnoot. Alle ingrediënten voor een paranormale thriller zijn er, maar het voelt allemaal als een verplicht nummer en als een gezochte manier om de Mercedes-trilogie af te ronden. Het voorgaande betekent niet dat Wisseling van de wacht een middelmatige thriller is, daarmee zou het boek echt te kort worden gedaan, maar wie het totale oeuvre van King in ogenschouw neemt, weet dat hij zoveel beter kan.

Eerder verschenen op Thrillzone