Wolf Iwan wordt bij volle maan een mens
[Recensie] Dolfje, het jongetje dat regelmatig verandert in een weerwolfje is een van de bekendste kinderboekenpersonages van ons land. Maar het kan ook andersom.
Een wolf die bij volle maan verandert in een mens. Dat kolderieke gegeven wordt door Simon van der Geest en Karst-Janneke Rogaar in Wolvenweer verweven in een liefdesverhaal. Wolvin Masja is verkikkerd op wolf Iwan maar ze schrikt zich een hoedje als hij terugkeert van het toilet als een man in pak met enorme wenkbrauwen. Dat komt de liefde niet ten goede en de relatie met de andere wolven in de roedel ook niet.
Rooftocht
Iwan speelt een belangrijke rol in de groep die nogal eens op rooftocht gaat. Hij is de stoerste met meestal de grootste buit. Maar dan wordt het volle maan en moet hij weer plassen: op een mensen-wc! Meteen is hij al zijn gezag kwijt, hij kan niet eens meer echt grommen.
Masja twijfelt ondertussen: Iwan is nog steeds haar grote liefde maar wat moet ze nou met een wolf die om de zoveel tijd in een mens verandert? Als Iwan zich ontpopt tot een weerman die haar behoedt voor een hevige storm keert de romantiek bij het wolvenpaartje terug.
De ruige potloodtekeningen geven het verhaal een enigszins woeste uitstraling maar de wolven blijven aaibaar. Wolvenweer verschijnt ironisch genoeg in een serie die ‘Tijgerlezen’ heet en bedoeld is om kinderen op weg te helpen met leren lezen. Dat gaat zeker lukken met dit speelse verhaal dat in heldere en originele taal is geschreven.
Waardering: Speels, helder en origineel. Mooie, ruige potloodtekeningen. Deze bespreking verscheen op 27 oktober 2022 op AD Online.
—
Ook verschenen op jaapleest
