"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Word wakker! Het leven is slechts een droom.

Zondag, 19 juli, 2020

Geschreven door: Michael Murray
Artikel door: Nico Voskamp

Indringende wake-up call vraagt veel van de lezer

[Recensie] Michael B.C. Murray heeft een boek geschreven en dat zullen we weten ook. De Nederlandse titel met uitroepteken doet het nog rustig aan vergeleken met de originele: Wake the fuck up! Life is but a dream. De schrijver slaat de lezer links en rechts op de wangen zodat er opgelet wordt: er komt wat belangrijks uit zijn koker.

Murray heeft een ongezonde hoeveelheid pech gehad in zijn leven. Komend uit een gezin zonder geld dat met z’n vijftienen op een kleine boerderij woont op het Ierse platteland, krijgt hij vanaf zijn zevende vier bijna-doodervaringen en wat hij noemt lichaamsuittredingen. Nadien gaat zijn leven steil bergafwaarts. Op het dieptepunt van die hellevaart krijgt hij drie spirituele ervaringen die zijn blik op het leven voorgoed veranderen.

Het leven zoals wij allen dat beleven, is namelijk niet echt. Klinkt dat levensveranderend? Voor Murray was het dat wel toen hij op de bodem van zijn bestaan in “de toestand van totale leegte” terecht kwam, “dieper kon ik in mijn leven niet meer vallen”. Hij kon niet anders dan dat accepteren, en op dat moment veranderde zijn wereldbeeld: er hoefde niet meer geoordeeld te worden en er kwam vrede over hem.

Zo beschrijft hij de weg waarlangs hij tot zijn besef kwam dat de wereld zoals wij die kennen, anders in elkaar steekt dan het lijkt. Simpel gezegd leeft de mensheid in een droom – wij kennen de echte wereld niet. Het blijkt dat met name één ding ons mensen in de weg zit en saboteert: het ego. Met de rest van het boek als uitleg geeft hij aan hoe wij gewone stervelingen in een toestand kunnen komen van verlichting.

Boekenkrant

Helemaal nieuw is dat gedachtegoed niet. Murrays uitleg leunt zwaar op een ander boek dat dit inzicht al eerder voor het voetlicht bracht: De kracht van het Nu, en Boeddha die ons zijn weg naar Verlichting al enige tijd geleden heeft nagelaten. Het tijdperk van Aquarius blijft evenmin ongenoemd – een duiding die in de hippietijd opgang deed.

Murray brengt in zijn rechttoe-rechtaan stijl de standpunten onomwonden. Over het lijden in de wereld:

“Op een dag moeten we allemaal beseffen dat alle lijden door onszelf wordt gecreëerd. Dat alle lijden voortkomt uit onze keuze om met eisen, verwachtingen, behoeften en verlangens naar de wereld te kijken. De oorzaak van al ons persoonlijk leed is datgene wat we dagelijks buiten onszelf zoeken. Toen Jezus zei: ‘Leid ons niet in bekoring’, bedoelde hij: laten we niet buiten onszelf zoeken. Telkens als we buiten onszelf zoeken zullen we lijden, punt uit. Ik zal lijden als er niet aan mijn eisen, verwachtingen, behoeften en verlangens wordt voldaan of ik zal jou laten lijden; voor het ego maakt het niet echt uit wie er lijdt, zolang iemand dat maar doet.”

Een fascinerend boek is het zeker. Al was het maar om te bedenken hoe dat zou zijn: denken zonder oordeel. Voor de juiste ontvanger kan deze bekentenis verlichtende inzichten aanreiken en wie weet, inderdaad het ondermaanse bestaan een stukje beter maken.

Ook verschenen op Nico’s recensies