"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Zand erover 2: Toekomst

Donderdag, 9 december, 2021

Geschreven door: Susan Muskee
Artikel door: Jeannie Bertens

De auteur heeft er flink de vaart in zitten

[Recensie] In het eerste deel van deze trilogie, Toeval, hebben we Roos leren kennen als een vrolijke jonge meid met af en toe stil verdriet. Ze heeft twee hele goede vriendinnen, Famke en Camilla, met wie ze al haar lief en leed bespreekt. Sinds kort heeft ze een relatie met Jurre.

Roos werkt samen met haar vader als uitvaartondernemer. In dit deel besluit haar vader met pensioen te gaan zodat hij eindelijk zijn droomreis kan gaan maken naar Australië. Samen met Luus en Johan, twee al wat oudere werknemers, gaat Roos door met de onderneming. Als eerste besluit ze de administratie aan te pakken, die moet nodig gedigitaliseerd worden. Ze huurt daar Daniël voor in, haar ex-vriend. Ze heeft hem jaren niet gezien maar er is meteen weer een klik tussen die twee, ze gaan samen dan ook voortvarend aan de slag. En Jurre is daar, heel begrijpelijk, niet blij mee.

Daniël duikt in het financiële verleden van de uitvaartonderneming en heeft daar nogal wat vragen bij. Vragen die Roos niet voor hem kan beantwoorden. En haar vader kan ze het ook al niet vragen, die zit in de Australische outback en is voorlopig niet te bereiken. En dan is er ook nog de onbekende beller die regelmatig belt met de vraag of er een krans bij tante Wil kan worden gelegd. Maar Roos kent geen tante Wil, laat staan dat ze weet waar het graf van tante Wil ligt!

Ook in dit tweede deel weet Susan Muskee me weer te boeien. Soms met leuke scènes zoals met Camilla die voor de eerste keer een uitstrijkje moet laten maken en daar enorm tegenop ziet. Soms met romantische scenes, uiteraard met Jurre in de hoofdrol, die Roos voor haar dertigste verjaardag een heerlijk weekend meeneemt naar Zeeland. Ontroerende stukjes ontbreken ook niet, stukjes over onverwerkt verdriet, over het ‘levend’ houden van dierbaren door herinneringen. En tenslotte weet ze ook nog spanning in het verhaal te brengen, over tante Wil is het laatste woord nog niet gezegd!

Boekenkrant

Een vlotte schrijfstijl, veel verschillende thema’s; de auteur heeft er flink de vaart in zitten. De hoofdstukken zijn niet al te lang, kortom je leest lekker door en voor je het weet, is het boek weer uit! Ik begin dus maar gauw in deel drie, Toegift. Met een glimlach en een stiekem weggepinkte traan geef ik Toekomst drieënhalve mooie sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren