Het megaspannende slot van een geweldige serie
[Recensie] In twee delen heeft Holly Jackson een geweldig slot geschreven over detective Pippa Fitz-Amobi. Volledig in lijn met de vorige twee boeken, neemt Pip de lezer weer mee in haar leven. Zo lief als de dood laat alle verhaallijnen samenkomen en zorgt ervoor dat je als lezer dit boek in één ruk wilt uitlezen!
In Zo lief als de dood probeert Pip haar trauma’s te verwerken. Ze heeft het gevoel dat ze de vorige zaken pas echt achter zich kan laten als ze nog één laatste moordzaak oplost. Daarvoor heeft ze al een zaak op het oog, maar Pip krijgt online ook allerlei doodsbedreigingen. Een vraag die steeds weer terugkeert: Wie gaat er naar jou op zoek wanneer jij vermist raakt? Als haar stalker letterlijk steeds dichterbij komt, en de politie weigert actie te ondernemen, start Pip weer met een nieuw seizoen van haar podcast. En we weten allemaal wat dat betekent… Een nieuwe zaak, een moordenaar die al zes jaar in de gevangenis zit, en Pip die probeert om achter de waarheid te komen.
Holly Jackson (1992) woont in Londen en schrijft al sinds jonge leeftijd verhalen. Ze is doorgebroken met de Moordgids voor lieve meisjes-serie, waarvan Zo lief als de dood het derde deel is. Naast schrijven houdt ze zich ook bezig met het kijken naar true crime-documentaires, zodat de verhalen in haar thrillers zo realistisch mogelijk zijn.
Als je na Moordgids voor lieve meisjes en Lief meisje, kwaad bloed dacht dat het niet beter kon, dan moet je zo snel mogelijk aan dit derde boek beginnen. In Zo lief als de dood heeft Holly Jackson er heel goed voor gezorgd dat er een nieuw plot is, waarbij de onderwerpen en verhalen uit de eerste twee boeken helemaal in het verhaal passen. Er wordt wel geprobeerd om de gebeurtenissen uit de eerste twee boeken te herhalen, maar daar is redelijk wat gebeurd wat misschien wat is weggezakt. Het is daarom handig om eerst een korte samenvatting van deze twee boeken te lezen, zodat je weer helemaal voor ogen hebt wat er zich heeft afgespeeld in Little Kilton.
In Zo lief al de dood lost Pip geen zaak op die al afgerond is, maar is ze zelf dé persoon die centraal staat in een zaak. Van haar stalker krijgt zij allerlei bedreigingen en speelt de vraag wie er sneller is, Pip of haar stalker, een grote rol. Hierdoor bevindt de lezer zich midden in alle spanning. Na het eerste deel kan je je als lezer afvragen wat er in het andere deel van dit meer dan vijfhonderd pagina’s tellende boek gaat gebeuren. Ondanks dat je in het tweede deel wat meer kan voorspellen wat er gebeurt, wordt het zeker niet saai. En op het moment dat je denkt dat alles goed is afgelopen, is er toch nog een plottwist. Hierdoor zorgt Jackson ervoor dat je dit boek pas echt weg kan leggen als je de laatste bladzijden gelezen hebt.
Jackson heeft haar personages sterk neergezet. Je kruipt als het ware in het hoofd van Pip. Door de vorige zaken heeft Pip last van trauma’s en heeft ze het gevoel dat er steeds bloed over haar handen stroomt. De auteur laat goed zien hoe je zulke gebeurtenissen niet zomaar even achter je laat, en dat een moordzaak soms niet altijd zo zwart-wit lijkt als het is. Naast alle spanning laat Jackson de lezer daarmee ook nadenken over wanneer iemand goed of fout is en wat de beweegredenen kunnen zijn.
Verder kunnen sommige acties van Pip wat ongeloofwaardig aanvoelen, of kan je als lezer wat gefrustreerd raken over bepaalde beweegredenen. Tegelijkertijd voelde dit wel als de juiste afronding van de serie en paste dit wel in het plaatje van het personage dat Pip is.
Ook in Zo lief als de dood zijn er weer extra elementen toegevoegd naast de tekst. Zo zien we ook hier afbeeldingen, transcripties van Pips podcast en een paar lijstjes. Voor mijn gevoel waren er in dit boek iets minder elementen dan in de vorige boeken, maar het was wel weer voor goede toevoeging.
Concluderend is de schrijfstijl van Jackson wel heel fijn, je vliegt door de vijfhonderd pagina’s heen. Er is een nieuw verhaal, maar je krijgt ook antwoord op al je vragen. Deze serie een echte aanrader voor alle YA-lezers!
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
