De plot is super onverwacht
[Recensie] Zwart zout is het tweede deel in de Tuva-serie van Will Dean. Het eerste deel, De jacht, viel behoorlijk goed in de smaak, dus ik keek erg uit naar dit boek.
In Zwart zout volgen we opnieuw Tuva Moodyson, een journaliste in Gavrik, Zweden. Tuva heeft een nieuwe baan bij een krant in de stad en zal over een aantal weken verhuizen. Wanneer er twee weken voor haar vertrek iemand van de hoge schoorsteen springt om zelfmoord te plegen en er een moord wordt gepleegd, voelt Tuva de druk om beide zaken helder te krijgen. Zal haar dat lukken?
Het boek begint zoals je van Dean kan verwachten. De zelfmoord met de sprong vanaf de schoorsteen van de dropfabriek wordt heel beeldend gebracht door Dean. Als je een hele zwakke maag hebt, zou ik dit stukje in het boek ook overslaan, voor de rest valt het wel mee.
Degene die sprong, is de directeur van de dropfabriek. De fabriek is de op één na grootste leverancier van zoute drop in Zweden en heeft in het verleden al behoorlijk met de dood te kampen gehad. De eigenaren zijn niet al te geliefd in het dorp, dus het zou ook nog wel eens moord kunnen zijn.
Dean weet de sfeer goed over te brengen. Het is duister en bezorgt je de rillingen op je rug. Hij gebruikt de omgeving heel goed. Zo speelt het zich in het noorden van Zweden in hartje winter af. Doordat er dan zo weinig zonlicht is, geeft dat gelijk de goede setting voor het verhaal. Dean maakt heel handig gebruik van dat soort details.
Het begin las heerlijk weg. Maar daarna leek het in te zakken. De spanning vloeide een beetje weg. Ook raakte ik af en toe de draad kwijt, ik wist soms gewoon niet meer waar het eigenlijk over ging.
De hoofdstukken zijn in dit boek langer dan in het eerste deel. Ook de schrijfstijl lijkt anders. Dean gebruikt nu soms hele korte zinnen zonder persoonsvorm of onderwerp. Het leest niet heel vervelend, maar in sommige stukken kan het irritant zijn omdat het dan allemaal duidelijk en helder moet zijn om het verhaal te kunnen begrijpen. Daarnaast slaat Dean sommige stukjes over. Op het ene moment loopt Tuva bijvoorbeeld naar haar bureau en in de volgende zin opent ze het portier van haar auto. Ook dit is niet heel erg vervelend, maar je moet er wel wat meer bij nadenken.
De plot is super onverwacht. Voor wat meer spanning in het midden van het verhaal had Dean al wat eerder hints kunnen geven over de uitkomst. Pas in de laatste dertig bladzijden wordt het allemaal duidelijk. Het is absoluut geen slecht plot, maar omdat ik in het midden dus de spanning miste, waren wat aanwijzingen wel prettig geweest.
Zwart zout is niet te lezen zonder dat je De jacht hebt gelezen. Niet alleen in verband met spoilers, maar ook wordt er nu doorgeborduurd op informatie uit deel 1. Die informatie wordt verder niet uitgelegd in dit deel, dus dan is het als lezer gissen naar de betekenis als je het eerste deel niet kent.
Zwart zout is echt een prima boek, maar De jacht vond ik beter (die kreeg van mij vijf sterren). Toch kijk ik heel erg uit naar het volgende deel omdat ik graag wil weten hoe het Tuva zal vergaan in de stad en of daar ook af en toe een moord zal worden gepleegd. Zwart zout krijgt van mij 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
