Een menselijk verhaal
[Recensie] Het boek Ernst, over zanger Ernst Daniël Smid, valt met de deur in huis: hij heeft parkinson. Die schok wordt in felle, krachtige taal beschreven. Dat past bij Ernst Daniël Smid en het past bij de ziekte parkinson want wanneer dit gevreesde woord valt, heeft een mens ineens een totaal ander en ook onomkeerbaar toekomstperspectief.
Na deze opening in het heden gaat het boek terug naar jeugdherinneringen van Ernst en het boek is daarin uitermate eerlijk. Deze biografie is dan ook geen opgepoetst verhaal maar vertelt het levensverhaal van Ernst dat nogal bewogen is. Hij kan het in de verpleging niet vinden en tijdens een auditie voor de Nederlandse Opera wordt hij ontdekt. “U bent een talent” wordt er tegen hem gezegd en dat zijn woorden waar de onzekere Ernst van groeit. Hij vindt zijn weg in de muziek al onderkent hij zijn beperkte theoretische ondergrond: “Toch voelt het onaf, al heb ik me redelijk goed door het leven gebluft voor iemand met zo’n bescheiden opleiding”(p. 84). Desondanks blijft Ernst altijd worstelen van faalangst en onzekerheid.
Het boek Ernst is ook informatief over de wereld van de muziek: de werkwijze van solisten die zich in hun rol inlezen en inleven, audities doen en zo een nieuwe rol = werk verkrijgen. Kritieken die soms lovend maar ook kritisch kunnen zijn en Ernst niet onberoerd laten. De musical Les Misérables betekent de grote doorbraak voor Ernst. Nu leert het grote publiek hem kennen en vinden de media hem interessant; ook telt hij mee in de wereld van artiesten en bekende Nederlanders in Bussum. Ernst presenteert met succes de tv programma’s Una Voce Particolare en God in de Lage Landen.
Ernst is vooral een persoonlijk getint boek dat eerlijk over het privéleven van Ernst Daniël Smid vertelt. De ziekte van zijn vrouw Roos die aan kanker overlijdt en die een omwenteling in het leven van Ernst teweeg brengt: “Na de dood van Roosje ben ik zwaarmoedig geworden” (p. 241). Van heel andere aard is de forse naheffing van de fiscus die ingrijpende materiële gevolgen heeft en ook zijn hartklachten, zijn kinderen en kleinkinderen komen ter sprake.
Ernst zegt dat hij terugziet op een “…ik mag wel zeggen zeer bewogen, bestaan, waarin ik naast prachtige dingen ook uiterst verdrietige momenten heb beleefd”(p. 259). De lezer leert Ernst Daniël ánders kennen in dit boek; hij is in Ernst een klein en kwetsbaar mens die min of meer per ongeluk in de muziek terecht is gekomen en ten diepste misschien ook wel de nodige moeite had om daarin zijn weg te vinden. Ernst is daarom een puur menselijk document!
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
