Hartverwarmend
[Recensie] Patsi Desiree is een pseudoniem, en is geboren in een dorpje in Vlaams-Brabant. Eerder verscheen ‘Gebroken, nooit verslagen’ van haar, welke ook semi-autobiografisch is.
Marcel, de jongen naar wie de titel verwijst, is een jongeman met het Downsyndroom. Wanneer hij met zijn moeder naast Pippa en Jos komt wonen, ontstaat er een wonderlijke vriendschap. Marcel wordt beste maatjes met Pippa’s hond Ozzy, maar ook Pippa en Jos raken bevriend met Marcel.
Het verhaal speelt zich af aan Marcels sterfbed. Terwijl Pippa, Jos en Marcels moeder waken over Marcel, halen ze gezamenlijk herinneringen op. Deze zijn afwisselend hartverscheurend en hilarisch. Hoewel het losse fragmenten betreft heeft de auteur er een goed doorlopend verhaal van weten te maken. De diverse situaties waarin men terecht is gekomen door Marcel zijn gedrag (zowel goed- als kwaadschiks) worden uitgebreid beschreven waardoor je het gevoel hebt dat je er zelf bij bent geweest. Leuk detail is de fonetisch uitgeschreven spreektaal van Marcel, waardoor het soms voor de lezer ook gissen wordt wat Marcel precies bedoelt.
Patsi Desiree heeft een fijne schrijfstijl. Hoewel zij Vlaams is, is dit niet direct merkbaar in het verhaal waardoor het ook voor de Nederlandse lezer goed te volgen is. Daarnaast schrijft Patsi met veel detail waardoor de lezer niet anders kan dan Marcel in zijn hart sluiten. Er wordt met veel humor geschreven, vooral omdat Marcel regelmatig zorgde voor hilarische acties. Soms zorgt dit er wel voor dat voor lezer de grap niet altijd even goed aan kwam, zoals bij de personages. Dan werd er bijvoorbeeld benoemd dat Pippa en Jos moesten huilen van het lachen terwijl het voor de lezer nu ook weer niet zó grappig was. Een geval van ‘hier had je bij moeten zijn om de grap te snappen’, maar desondanks heb ik regelmatig met een lach en een traan doorgelezen.
Marcel, sterk met down is een intiem en persoonlijk verhaal over vriendschap. Een vriendschap door dik en dun, waarin het niet uitmaakte dat Marcel het syndroom van Down had. Op sommige momenten voelde het wat te intiem, alsof je stiekem meeluistert naar een heel persoonlijk verhaal. Marcel ligt immers op sterven en dit wordt ook uitgebreid besproken. Desondanks kan je niets anders dan Marcel in je hart sluiten en genieten van zijn streken. Ik waardeer Marcel, sterk met down met 3,5 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
