Er zijn meer mystieke voorouders dan je denkt
[Recensie] Vakantie, daar was Tanis Helliwell erg aan toe. Liefst een trip naar een totaal tegengesteld klimaat dan Canada, bijvoorbeeld Hawaii. Zo belandt ze in een huisje op het eiland Kauai – eindelijk rust – of toch niet: opeens staat er een kabouter voor haar. Het is kabouter Lloyd die haar uitnodigt voor een rondreis over Hawaii.
Zo gemakkelijk als Tanis een continent overvliegt, zo eenvoudig stapt ze in de voor gewone stervelingen ongeziene wereld van geesten. Of voorouders, zoals zij ze noemt. Vanuit het niets staan we tussen de overledenen. Dat is minder vreemd dan het lijkt: voor ingewijden is Hawaï een plek waar meer geesten rondwaren dan elders.
De plons in dit gedachtengoed is even schakelen. Het helpt om Helliwells bio erbij te pakken: “Ze is een pionier op het gebied van psychotherapie en bekend als genezer van fysieke, emotionele en mentale trauma’s en patronen. Tanis onderwijst haar technieken internationaal aan psychiaters, artsen en psycho-therapeuten, maar ook aan het brede publiek. Naast haar psycho-analytische werk, was ze de afgelopen dertig jaar ook regelmatig adviseur voor bedrijven, universiteiten en overheidsinstellingen bij het scheppen van gezonde organisaties en het helpen van de individuen daarbinnen, bij het bereiken van hun persoonlijke potentieel. Tanis was twintig jaar lang lid van het Banff Centre for Leadership en rekende IBM en vele medische en sociale dienstverleners tot haar klanten.”
Een brede achtergrond dus, maar in dit boek geen zakelijke klanten. Hier behandelt ze diverse onderwerpen, onder andere: ‘Het verschil tussen mannen en vrouwen’, ‘Elementalen van Maui’, ‘Zegeningen bij de Ho’opil waterval’, ‘Ontmoeting met Pele’, ‘De lessen van Hawaii’ en ‘Tien manieren om te werken met de voorouders’. Dat alles dus door contact te hebben met de zwervende spirits.
We leren alles over verbazend veel soorten voorouders. Het laat zien wat de verbinding is die je als huidig levend mens met hen hebt. Ook geeft het handvatten voor het helen van jezelf. En minstens even belangrijk: onze goeie ouwe Aarde. Daar kan niets mis mee zijn.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies
