Hallo, met Sam van Thao Dustin is een Young Adult verhaal over een meisje dat haar vriendje verliest doordat hij onverwacht overleed. Het boek is op #BookTok een groot succes, maar is dat terecht?
“Hallo, met Sam”, zijn de woorden die de zeventienjarige Julie door de telefoon hoort wanneer ze in een opwelling haar overleden vriendje opbelt. Ze wil zijn stem door middel van het voicemailbandje nog een keer beluisteren. Geheel onverwachts en eigenlijk onmogelijk neemt Sam de telefoon op. Julie is geschokt, maar ook blij, nu krijgt ze immers de kans om écht afscheid van Sam te nemen.
Het leven voor het tragische ongeval
Voordat Sam overleed waren hij en Julie veel samen. Ze gingen naar dezelfde high-school en hadden hun gezamenlijke toekomst volledig uitgestippeld. Via Julie’s perspectief krijgt de lezer een beeld van het leven voor het tragische ongeval. Passages die herkenbaar zijn voor jonge stellen en kleine momenten van geluk komen voorbij. Voor Julie zijn deze herinneringen nu extra speciaal. Dustin Thao weet zijn lezers hiermee te ontroeren, maar maakt dit Hallo, met Sam daardoor ook automatisch een goed boek? Uiteraard is het ontzettend treurig dat Julie op jonge leeftijd onverwachts haar vriendje verliest. De ontroering die Thao teweegbrengt is echter niet voldoende om het verhaal de hype te geven die het via #BookTok ontvangt.
Onmogelijke telefoongesprekken
Ik had de hoop dat het bovennatuurlijke aspect, dat Sam de telefoon opneemt, een boodschap bevatte dat mij zou ontroeren, verbazen of shockeren. Helaas is dit niet het geval en wordt er zelfs normaal over gedaan. Julie is verbaasd en koestert de telefoongesprekken, ze doet haar best om het geheim te houden want ze beseft zich dat het abnormaal is, maar waarom deze telefoongesprekken plaatsvinden of waar het vandaan komt, blijft voor de lezer onduidelijk.
Julie krijgt dus de mogelijkheid om afscheid te nemen van Sam en dat concept is een mooi idee. Ze blijft echter in het verleden hangen, houdt zich vast aan de telefoongesprekken in de hoop dat ze voor altijd plaatsvinden en Julie maakt geen karaktergroei door. Door haar focus op de paar minuten telefoneren met Sam zondert ze zich nog verder af van haar vrienden. Julie heeft ook veel last van zelfmedelijden. Dit alles tezamen maakt dat ze geen leuk of interessant hoofdpersonage is, ik stoorde me zelfs regelmatig aan haar. Het boek bevat ook zeer veel herhaling doordat er telkens aandacht besteed wordt aan hoe zielig en verdrietig Julie is.
Langdradig en weinig actie
Naast het verdriet om het overlijden van Sam en de telefoongesprekken tussen Julie en haar overleden vriendje gebeurt er eigenlijk vrij weinig. Ondanks dat het een dun boek is dat simplistisch geschreven is, maakt het uitblijven van actie of sensatie dat het aanvoelt als langdradig. Tot het einde van het boek had ik de hoop omvergeblazen te worden met een bijzondere twist of boodschap, maar dat bleef achterwege.
Hallo, met Sam is toegankelijk geschreven en jonge stellen kunnen zich gemakkelijk verplaatsen in het verdriet van Julie. Verder bevat dit boek weinig bijzonders of vernieuwends waardoor het de lovende reacties via #BookTok zou verdienen. Om mijn vraag aan het begin van dit stuk te beantwoorden: Nee, dit Young Adult verhaal verdient niet het succes dat het heeft.
–
Demi Stein (1997) is medewerker van Bazarow en heeft als hoofdhobby lezen en schrijven over boeken. Ze volgt de opleiding Mediaredactie Medewerker aan het ROC in Twente. Voor Bazarow schrijft ze o.a. over boeken uit de volgende genres: YA, fantasy, feelgood en geschiedenis. In haar column geeft ze commentaar op wat ze online zoals op #BookTok over haar favouriete boekengenres tegenkomt.