De Wit-Russische auteur Aleksandr Skorobogatov (1963) ontvangt dit jaar de Arkprijs van het Vrije Woord. Skorobogatov woont sinds de jaren ’90 in Vlaanderen. Hij krijgt de prijs omdat hij volgens de jury “onafgebroken het tekort aan mededogen en democratisch bewustzijn aanklaagt bij de dictaturen van zijn geboorteland en Rusland”.
Skorobogatov studeerde in Minsk, Parijs en Moskou. Begin jaren 90 week hij om persoonlijke redenen vanuit Rusland uit naar Vlaanderen en vestigde hij zich in Antwerpen. Hij debuteerde met de roman Sergeant Bertrand (1991). In 2015 verscheen zijn Portret van een onbekend meisje. In 2017 volgde Cocaïne, dat bekroond werd met de Cutting Edge Award 2018 voor Beste Boek Internationaal.
Volgens de jury van de Arkprijs getuigt de schrijver sinds de Russische inval in Oekraïne “in de media van zijn woede, verdriet, onmacht en angst. Met zijn binnen-buitenstaandersblik brengt hij ongezien scherpe en leerrijke analyses”. Vorig jaar verscheen Oorlogskronieken. Verhalen uit Belarus (Wit-Rusland, red.), Rusland en Oekraïne. Skorobogatov steunde de Russische oppositieleider Aleksej Navalny. Volgens de jury leerde hij van Navalny “nergens bang voor te zijn” en zich “in te zetten voor de rechtsstaat en vrijheid van meningsuiting”. “Van deze moed getuigt Skorobogatov elke dag en dat geldt ook op een diep persoonlijk niveau: jaren geleden werd zijn jonge zoon in Rusland vermoord.”
Over de Arkprijs van het Vrije Woord
De Arkprijs van het Vrije Woord werd kort na de Tweede Wereldoorlog opgericht. De aanleiding was destijds de weigering om de Prijs voor Letterkunde van de Provincie Antwerpen toe te kennen aan Marnix Gijsen, nadat van katholieke zijde was geprotesteerd tegen het werk van Gijsen. Als reactie richtten schrijver Herman Teirlinck en de redactie van het Nieuw Vlaams Tijdschrift toen de Arkprijs van het Vrije Woord op. “De Arkprijs was dus een daad van verzet tegen niets of niemand minder dan kerk en staat, in die tijd nog geduchte organisaties,” aldus de website van de prijs.
Bron: VRT.BE
—
Redactie Bazarow / Foto: Jimmy Kets