Op 20 september gaf Splinter Chabot een live-interview in Muziekcafé Enschede. Het interview werd georganiseerd door Bibliotheek Enschede en stadsbrouwerij Stanislaus Brewskovitch. Chabot vertelde onder anderen over zijn boeken, persoonlijke levenservaringen, zijn carrière en ging in gesprek met het publiek. Bazarow was aanwezig en doet verslag.
Om half 8 was de inloop en meteen liep het gezellige cafeetje vol. Er hingen sfeervolle roze lampjes en voor de tafeltjes, waar het publiek zat, stonden twee felgekleurde gele banken op het kleine podium.
Na een paar minuten werd Splinter Chabot en interviewer Marion Kok omgeroepen door Jan Hover, directeur van Bibliotheek Enschede. Chabot trapte het interview meteen af met een verontschuldiging over zijn kledingkeuze: “Ja, lieve mensen, goeie avond. Maar sorry, ik heb iets zwarts aan. Ja, donker, hé.” zegt hij wanneer het publiek eenstemmig knikt. “Als ik ergens ben, dan zegt altijd wel iemand tegen mij……’Oh, wat draag je donkere kleding, ik dacht altijd dat je van die leuke jasjes had?’ Dus ik dacht, als ik nou rechts ga zitten, dan zien jullie allemaal dit geborduurde stukje van mijn jas.”
Daarna werd het echter wat serieuzer, Kok deelt mee dat de befaamde Erwin Olaf die ochtend overleden is. Hij was niet alleen een wereldberoemde fotograaf, maar ook een voorvechter van de homoscene en de oprichter van het Vrijheids- en Liefdesfestival Milkshake. Nadat het publiek gezamenlijk even stilstond bij het verlies van zo’n belangrijke man vraagt Kok door of Chabot ook eens naar het Milkshake festival geweest is: “Ja, dit jaar voor het eerst.” antwoordde Chabot met een lach. “Maar Ik dacht toen nog; dan moet je in een soort van tuigje daarheen. En dan moet je van die veren op je rug hebben en zo. Dat kan allemaal, maar dat hoeft helemaal niet. Ik had gewoon een glitterbroek, gewoon een heel normale glitterbroek aan, die ik wel vaker aan heb. En een wit blousje erboven met korte mouwen. En mijn zonnebril, mijn groene zonnebril, dus eigenlijk heel erg standaard.”
Het was niet zo gek dat er in het begin, en ook nog even op het eind, veel nadruk werd gelegd op de kleding van Chabot. De auteur en presentator heeft namelijk sinds 2021 een eigen kledingmerk genaamd SPLINTER, ontworpen door kledingmaker Peter Georges.
Aan het eind van de avond vertelt Chabot nog een grappig verhaal over zijn kleding wanneer Kok hem vraagt of hij in zijn nieuwe woning wel genoeg kastruimte krijgt:” Ja, gelukkig wel. Het kan niet meer zo fout gaan als toen ik in een vorige woning mijn pakken had opgehangen aan haakjes, die ik zelf in de muur geslagen had. Ik hoorde namelijk op een dag ineens zo’n harde knal…mijn pakken waren te zwaar geworden en toen zaten er twee grote gaten in de muur.”
Kok hoefde maar één vraag te stellen en Chabot kon er een kwartier over doorpraten. Het was zeker niet verkeerd dat de antwoorden lang en uitgebreid waren, het zorgde voor een energiek interview dat interessant bleef door Chabots vlotte, creatieve bewoordingen en voorbeelden. Het blijkt dat hij niet alleen een woordkunstenaar is in zijn boeken, maar ook in het echt.
Ook op de vraag “Maar wat vind je er nu van dat alle interviews tegenwoordig over jouw geaardheid gaan?” wist Chabot mooi te antwoorden: “Je bent niet alleen je geaardheid, maar je bent heel veel verschillende dingen. En ook afhankelijk van de plek. Ik bedoel, zoals ik hier nu zit, zit ik thuis niet. Want dan wordt iedereen gek. Ik val op mannen, maar dat is niet meteen mijn hele persoonlijkheid of karakter.”
Zijn Coming-out verhaal volgde snel. “Ik besloot het op advies van mijn broer tijdens kerst te vertellen, want het was volgens hem iets feestelijks. Maar tijdens het diner kreeg ik geen hap door mijn keel. Mijn vader vroeg al drie keer aan mij of het wel goed ging. Toen kwam de kalkoen, die mijn moeder bij iedereen op het bord legde. Mijn vader stond op het punt om te beginnen toen mijn broer aankondigde dat ik iets wilde mededelen..” Iedereen moest lachen toen Chabot aangaf dat hij het verschrikkelijk vond om in het midden van de belangstelling te staan. “Onrealistisch, niet waar?” lachte hij mee.
Hij vervolgde zijn verhaal met dat zijn moeder moest huilen toen hij het vertelde, maar dat zijn vader heel serieus reageerde met: ”Maar Splint, je wilde toch wat nieuws vertellen?” Chabot legde daarna uit dat uit de kast komen voelt alsof er iets is veranderd terwijl dat eigenlijk niet zo is.“ Je bent niet ineens iemand anders.”
Nog veel meer onderwerpen worden op de avond aangehaald; heb je Confettieregen op je eigen leven gebaseerd, hoe kan het dat je zo open en eerlijk bent, vertel eens wat over je podcast met die psychiater, wat schrijf je nu (Bazarow mag alleen verklappen dat volgend september een nieuw boek van Chabot verschijnt.) Chabot wist op elke vraag uitgebreid en inspirerend antwoord te geven, iedereen in het publiek werd meerdere keren geraakt.
Het enige jammere was dat Chabots energie en enthousiasme af en toe geremd werd door interviewer Kok en dat hij niet zelf naar de mensen in de zaal mocht toelopen tijdens de vragenronde.
Aan het einde van het interview was er een signeersessie.
Fotobron: Bibliotheek Enschede en Boekhandel Broekhuis
–
Roxan Smit