Een cozy mystery
[Recensie] Georgia is terug in het dorp waar ze is opgegroeid: Pebble Beach, een klein dorpje aan de Atlantische oceaan. Haar ouders bezitten daar een B&B. Vader heeft een ongeluk gehad en Georgia gaat haar moeder helpen, samen met haar broer en zus. Jarenlange vrijheid in New York heeft Georgia verwend en om toch de zelfstandigheid waar ze zo aan gehecht is te behouden, heeft ze een huisje in de buurt gehuurd.
Op het moment van aankomst staat haar een onaangename verrassing te wachten: er staat een politiewagen geparkeerd en ze mag het huis niet betreden. Het blijkt dat er in de tuin een lijk is ontdekt. De sheriff die haar erover aanspreekt blijkt haar te kennen, maar Georgia heeft in eerste instantie geen idee wie hij is en het amicale gesprek vanuit zijn kant begint haar al snel te irriteren. Het is al laat in de avond en ze kan zijn gezicht niet goed zien door zijn hoed. Pas als hij zich voorstelt heeft ze door dat het Haruki Yoshiro is, een man die haar gekwetst heeft toen ze nog tieners waren. Haruki is daarentegen blij dat Georgia weer terug is, hij wil proberen of hij de fouten uit het verleden kan herstellen.
In eerste instantie kon ik mij niet goed voorstellen wat er bedoeld wordt met een ‘cozy mystery’ zoals op de cover vermeld staat. Het blijkt een bijzondere combinatie te zijn van een feelgoodverhaal met daarin een mysterieuze moord verwerkt. Het is een genre dat mij goed is bevallen. Olivia Hill heeft een aangename schrijfstijl waardoor je door het verhaal heen vliegt. Ze laat zien dat ze een goed gevoel voor humor heeft, er waren situaties waar ik erg om moest lachen. Daarnaast waren er ook enkele spannende momenten.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, voornamelijk door Georgia en Haruki. Ik vond het aandoenlijk om te lezen hoe erg Haruki zijn best doet om het weer goed te maken met Georgia. Zij wil echter niets van hem weten, ondanks dat hij er aantrekkelijk uitziet. In haar ogen is en blijft hij de grootste pestkop uit haar jeugd. Er wordt verwezen naar wat Haruki zelf noemt “De dag dat hij de grootste rotzak in de geschiedenis was geweest” en ik werd erg nieuwsgierig wat er nu precies tussen Georgia en Haruki was gebeurd. Vooral vanwege de aantrekkingskracht die er gelijk weer bij beiden is nadat ze elkaar na jaren lang weer voor het eerst ontmoeten. Vooral Georgia weet niet goed wat ze met deze gevoelens aan moet. Als tiener heeft Georgia altijd al een oogje gehad op Haruki, maar hij heeft haar enorm gekwetst en ze heeft het gevoel dat ze hem niet meer kan vertrouwen.
Moord onder de magnolia’s is feelgood dat lekker wegleest. De combinatie met een mysterieuze moord vond ik geslaagd. Ik geef het boek graag 3 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
