Welkom bij het tweede deel van mijn blog! Ik heb al een heleboel positieve reacties gekregen van vrienden en medestudenten, daar ben ik natuurlijk heel blij mee. Toch betrapte mijn begeleider van school me op iets waar ik zelf nog niet aan heb gedacht. Deze blog moet namelijk bij de nieuwsmijders komen, zij moeten met deze blog in aanraking komen om te weten van mijn journalistieke dichtbundel. Hoe ik deze nieuwe kwestie ga aanpakken, ga ik komende weken aan werken.
Even over die nieuwsmijders waar ik kort al iets over heb verteld in het eerste deel van deze rubriek. Hieronder voegik enkele stukken toe die ik vond in diverse onderzoeken naar het fenomeen nieuwsmijders, naar aanleiding van een gesprek met Roeland Dobbelaer (hoofdredacteur Bazarow), hem leek het goed om aandacht te besteden aan de doelgroep is van mijn journalistieke bundel.
“Nieuwsmijders vallen binnen het huidige nieuwslandschap onder een van de groepen nieuwsgebruikers. Ze vermijden het nieuws waar kan of besluiten zelfs hun nieuwsconsumptie volledig stop te zetten. Opvallend is dat nieuwsmijders sinds 2016 meer aandacht krijgt van de media, vanaf dit jaar doen dan ook veel nieuwsmedia onderzoek naar deze specifieke groep in hun publiek. Langzamerhand wordt duidelijk dat ‘de nieuwsmijder’ niet bestaat en dat er geen eenduidige definitie te geven is aan deze term.”
“Iedereen is wel eens nieuwsmijder, zowel bewust als onbewust. Daarmee is het gedrag van een nieuwsmijder veel veerkrachtiger en daarmee minder voorspelbaar dan gedacht. Demografische gegevens beelden bewuste nieuwsmijders af als jonge mensen, vaker vrouw dan man en vaker laag dan hoog opgeleid. Ze hebben weinig interesse in de politiek en ze voelen weinig plicht als burger om geïnformeerd te worden door het nieuws.”
“In de wetenschap wordt onderscheid gemaakt tussen bewuste en niet bewuste nieuwsmijders, en zijn er bovenal zeven typen te herkennen. De sensitieven, de wantrouwers, de ongeïnteresseerden, de niche-consumenten, de mindful-naturalisten, de low-key nieuwsmijders en de hedonisten. Ondanks het onderscheid in typen, valt een nieuwsmijder niet permanent in één van deze groepen en kan hier overlap in zitten.”
“In Nederland is het aantal nieuwsmijders sinds 2017 sterk toegenomen. Zo vermijdt in 38% van de Nederlandse volwassen in 2022 actief het nieuws en gaat het bij nieuwsmijders vooral om de jongeren die steeds vaker het nieuws besluiten te ontwijken.”
BRONNEN: Digital News Report 2022, persoonlijke communicatie onderzoeker nieuwsmijding Kiki de Bruin (2023) , Reflectieproduct Marin van Mensvoort (2022), NOS (2023), Masterproef Joris Becq (2017).
Dit onderzoek focust zich vooral op de vraag of poëzie de jonge nieuwsmijders weer kan betrekken bij het huidige nieuwslandschap. Nu ik jullie hopelijk meer uitleg heb gegeven over wie de nieuwsmijders zijn, neem ik jullie graag mee in deze week!
Vandaag is het De Nationale Dodenherdenking. Ik staar naar het televisiescherm waar ik het plein in Amsterdam vol zie staan met mensen. De twee minuten stilte blijf ik ieder jaar indrukwekkend vinden. De alleszeggende stilte brengt mijn gedachten tot rust en scherpt voor mij de focus aan op waarom de stilte plaatsvindt. Er is nog een reden waarom ik zo gefascineerd ben met de dodenherdenking: elk jaar wordt een gedicht voorgedragen. Op de livestream zie je dat het veel mensen raakt, de poëzie maakt veel los. Mijn gedachten gaan terug naar het interview met dichter Sara Eelen.
“Als ik poëzie in een woord zou moeten omschrijven, dan is dat verstilling”, vertelt Eelen. “Ervaringen zijn vaak chaotisch en moeilijk exact te benoemen. Woorden als ‘verdriet’ of ‘woede’ schieten vaak tekort voor wat we eigenlijk bedoelen. Poëzie komt voor mij het dichtst in de buurt om die ervaringen en gevoelens benoemd te krijgen en die voelbare leegte op te vullen. Maar”, voegt ze toe, “om verstilling te voelen, moet je wel willen vertragen. Als je niet wilt vertragen, kan poëzie niet binnenkomen.” (lees het hele interview morgen in de achtste editie dit jaar van Bazarow Magazine)
‘Ik wist niet’, de drie woorden bevatten veel emoties. Het zijn de herhalende woorden die de zeventienjarige Loewana Weiss op de Dam voordraagt na de twee minuten stilte. “Stilte zorgt voor de vertraging waar Eelen het hierboven over heeft”, gaat door mijn gedachten. Ik vind het enorm mooi dat juist bij zulke cruciale momenten poëzie wordt ingezet om een glimp weer te geven van de actualiteit van dat moment. Poëzie geeft ook de emotie en het belang van de dodenherdenking een plaats voor iedereen die het op dat moment hoort.
Ik staar met toegeknepen ogen naar de laptop die buiten in het zonnetje op tafel staat. Charles wordt vandaag, op dit moment, gekroond als koning in Engeland. Ik kom erachter dat ik eigenlijk heel weinig weet over het Britse koningshuis. Ik realiseer me dat veel jongeren niet veel weten over grote gebeurtenissen in het nieuws en dat er informatie nodig is om ergens een mening over te kunnen vormen, om ergens iets van te vinden. Als je er niks over weet, interesseert het je ook niet zo veel. Ik moet er dus met mijn gedichten rekening mee houden dat ik de aandacht bij het onderwerp houd door het onderwerp goed uit te leggen en in ieder geval de optie moet bieden om meer informatie over het gedicht te lezen.
Volgende week hoop ik voor Bazarow een kort interview te houden met een van de grootste dichters in Taiwan: Chen Yuhong. Toen het persbericht binnenkwam dat zij een aantal weken in Nederland zou verblijven, ging ik de uitdaging aan om deze beroemde dichter te benaderen en met succes! Ik mag haar een aantal vragen stellen. Ik ben enorm benieuwd naar eventuele cultuurverschillen in de poëzie. Ik vraag me af of er in Taiwan ook sprake is van nieuwsmijding en of Taiwanese jongeren ook weinig leesplezier ervaren. Ik benieuwd hoe er in het land wordt omgegaan met poëzie over actuele gebeurtenissen, bijvoorbeeld in (politieke) cruciale gebeurtenissen. Ik neem jullie mee met deze uitdaging en deel uiteraard de uitkomsten ervan.
Dat was deze week alweer! De tijd vliegt voorbij. Naast mijn blog speelt ook mijn afstudeeronderzoek en natuurlijk mijn andere taken bij Bazarow een grote rol. Deze nemen veel tijd in beslag. Mijn scriptie moet ik inmiddels al over vier weken inleveren. Dit heeft effect op mijn blog: ik vind het lastig om alles goed op een rijtje te krijgen met zoveel andere taken. Ik merk dat dit me ook belemmert in het schrijven. Deze week is het dus helaas ook niet gelukt om een gedicht te maken. Door een chaotische week heb ik ook niet meer met Roeland Dobbelaer kunnen sparren over mijn voortgang. Volgende week zal het een wat rustigere week zijn. Ik hoop dan dat ik meer rust vind om met mijn gedichten bezig te zijn en dat ik meer inspiratie heb om mijn pen weer op het papier (lees: mijn vingers op het toetsenbord van mijn laptop) te zetten.
Tot volgende week!
Lees hier deel 1 van ‘Dicht op de actualiteit’
–
Tirza van Holten