Schrikkeldagen komen maar eens in de vier jaar voor en nemen daarom een bijzonder plekje in op onze kalender. Al in 46 voor Christus introduceerde Julius Caesar de schrikkeldag om zo de kalender gelijk te laten lopen met de baan van de aarde rond de zon. Bazarow licht drie boeken uit die in enige mate te maken hebben met schrikkeljaren en -dagen.
Schrikkeldag – Inge Spaan
Het eerste boek op de lijst is een gloednieuwe thriller van Inge Spaan die geheel toepasselijk vanaf vandaag, 29 februari, in de winkels ligt. Het verhaal gaat over een serie mysterieuze sterfgevallen in het dorpje Warchem. Elke vier jaar op schrikkeldag komt een dorpsbewoner aan zijn of haar einde. Hoofdpersoon Aafke is een buitenstaander, maar raakt door haar vriend Stef, die wel uit Warchem komt, betrokken in het mysterie. Eerst is ze sceptisch over het verband tussen de sterfgevallen, maar wanneer ze geheimzinnige telefoontjes begint te ontvangen, vreest ze dat zij weleens het volgende slachtoffer zou kunnen zijn.
Serpentine en confetti – Chelsea Commies
Deze debuutroman van Chelsea Commies, die overigens zelf een schrikkelkind is, gaat over Kate, die eind jaren zestig door haar moeder Aljonoesjka wordt gebaard op, hoe kan het ook anders, 29 februari. Vanaf haar jeugd is duidelijk dat Kate een bijzonder kind is. Haar identiteit als schrikkelkind lijkt haar te ontregelen. Ze leeft een onrustig leven, waarin ze van opleiding naar opleiding en van baan naar baan springt. Als alles eindelijk op zijn plek lijkt te vallen, zorgt een nieuwe tegenslag ervoor dat Kate zich terugtrekt en zich onderdompelt in herinneringen, waarin haar moeder een centrale rol speelt.
The calendar – David Ewing Duncan
The calendar van David Ewing Duncan is al een ouder werk, maar daarom niet minder interessant. In dit boek beschrijft Duncan de worsteling van de mensheid met het maken van een kloppende kalender, een strijd die al 5000 jaar duurt. Hij bespreekt hoe onze huidige Gregoriaanse kalender tot stand is gekomen met alle historische gebeurtenissen die daar een rol in speelden.
–
Riemer de Vries