Een hoofd vol ideeën
[Recensie] Een opmerkelijk feit dat Albert Einstein zijn eerste woordjes pas op zijn vierde sprak. Een gegeven dat de aandacht van kinderen trekt. Je kunt op je vierde toch al wat praten? In Albert Einstein lezen we dat hij dus pas laat begon te praten. Zo duiken we in de wereld van deze wetenschapper.
Om een prentenboek over een wetenschapper te schrijven, moet je wat opvallende gebeurtenissen vertellen. Dat doet Maria Isabel Sáncheze Vegera ook. In haar informatief kinderboek vertelt ze dat Einstein een zakkompas kreeg van zijn vader, op zijn vijfde. Hij wilde ook precies weten hoe een kompas werkt. Interessant is eveneens dat hij op tienjarige leeftijd al wetenschappelijke artikelen kon schrijven. Niet dat kinderen weten wat wetenschappelijke artikelen zijn, wel dat niet iedereen dat kan.
Zo werkt Sáncheze Vegera de levensloop van Einstein verder uit. Daarbij hoort zijn relativiteitstheorie waar Einstein beroemd mee is geworden. Natuurlijk een heel moeilijk begrip om uit te leggen aan kinderen. Ook is zijn plaats als wetenschapper ingewikkeld om te duiden.
Om die reden is dit prentenboek, dat deel uitmaakt van de serie ’Little people, Big Dreams’ zeker een boek om voor te lezen of samen te lezen. Het is natuurlijk prijzenswaardig dat kinderen leren over Einstein, wel is het jammer dat de teksten niet zo aangepast zijn aan kindertaal.
Viool spelen
Achter in het boek is een korte biografie te lezen over de wetenschapper. Daar staat informatie die zeker ook een plekje had mogen krijgen in het prentenboek zelf. Zoals het feit dat de jonge Einstein al op jonge leeftijd viool leerde spelen. Een instrument waarbij kinderen zich kunnen voorstellen dat je heel wat in je mars moet hebben om dat te kunnen leren.
Omgekeerd staat in het prentenboek dat Einstein de Nobelprijs kreeg voor zijn ontdekking van ‘fotonen’. Achter in het boek in de extra informatie is dit niet terug te vinden.
De illustraties van Jean Claude zijn net als de tekst even zoeken naar wat er bedoeld wordt. Bijvoorbeeld dat Einstein veel schreef over de oneerlijke behandeling van gekleurde mensen. Daarbij zien we Einstein al schrijvend in een bootje. Een beeld dat niet klopt bij wat er verteld wordt. In het begin van het boekje daarentegen passen de illustraties wel bij de tekst.
Albert Einstein is zeker een mooie poging geweest om kinderen te vertellen over het belang van de wetenschapper. Alleen komt dat er niet zo duidelijk uit.
Leesfragment
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
