“De tandpasta smaakt vies, zo VIES!”
[Recensie] Maurice is boos en stapt vandaag met het verkeerde been uit bed. Niks is goed, alles is stom! Niemand thuis kan hem opvrolijken, het zingen van papa helpt niet, het aaien van mama helpt niet. Maurice wil niks, zijn schoenen wil hij niet aan, hij wil geen brood met kaas en hij wil niet achterop de fiets.
Maar hij gaat wel mee naar school, ook al wil hij dat niet. En bij school wil hij geen zoen, maar wanneer papa en mama willen wegfietsen, stiekem toch wel! Bij school komt Ella naar hem toe, is zij ook dom?
Herkenbaar
Iedere ouder die dit boek aan zijn of haar peuter zal voorlezen, zal de situatie uit dit boek herkennen. Want iedere kleuter heeft af en toe een boze bui en wil dan helemaal niks. Heerlijk om dit terug te zien in dit verhaal en voor de kleuter herkenbaar hoe hij of zij zich soms kan voelen.
Hierdoor kan er een gesprek tot stand komen thuis over een boze of chagrijnige bui en of je je dan ook zo voelt als Maurice. Wat zou kunnen helpen, wat kan jou opvrolijken? En soms is het natuurlijk ook even nodig, even flink humeurig en boos. Daarna kun je dan weer helemaal vrolijk zijn!
Illustraties
Evelien Landeghem heeft in de illustraties bij dit verhaal perfect weergegeven hoe de emoties van Maurice en de mensen om hem heen zijn. Zijn boze bui spat van de pagina’s af, en in alle details komen de voorwerpen uit het verhaal ook terug. Zoals het brood met de kaas, de stoel met stipjes en streepjes en de pop van Ella.
Het kleurgebruik is warm en rijk, het verhaal wordt zo geillustreerd dat helemaal past in de omgeving van een kleuter. Een kamer met veel knuffels, een huiskamer met overal spulletjes, fietsen met kinderstoeltjes achterop.
Een grappig, herkenbaar boek om voor te lezen aan oudste peuters en jonge kleuters!
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
