familiegeheimen
[Recensie] Appels vallen niet is de nieuwe roman van Liane Moriarty, ook bekend van o.a. Het geheim van mijn man en Grote kleine leugens.
Appels vallen niet is een interessante roman met een spannende verhaallijn. De familie Delaney is een echte tennisfamilie, een gezin om jaloers op te zijn. Vader Stan en moeder Joy hadden jarenlang een tennisschool en hun vier volwassen kinderen Amy, Logan, Troy en Brooke hebben allemaal competitietennis gespeeld. Inmiddels is de school verkocht maar Stan en Joy spelen nog fanatiek en winnen alles. De vier kinderen zijn minder gaan spelen.
Wanneer Joy na een ruzie verdwijnt, zijn alle ogen op Stan gericht. Zou hij Joy hebben kunnen vermoorden? Steeds meer geheimen worden blootgelegd, waardoor zijn positie steeds dubieuzer wordt. En wat heeft de onbekende logee hiermee te maken, die een jaar eerder bij Stan en Joy gelogeerd heeft?
Joy haar verdwijning zorgt voor een tweedeling in het gezin, want moeten ze hun vader blijven steunen nu hij steeds verdachter wordt? En ook de plotselinge komst van Savannah doet veel stof opwaaien, want is zij wel zo integer als ze lijkt?
Liane haar schrijfstijl is heel gedetailleerd en leest vlot. Deze details passen goed binnen het verhaal. Omdat er veel personages zijn, duurt de introductie wat langer, maar dit zorgt voor een goede opbouw. Er worden verschillende onderwerpen aangehaald; de leegte bij het met pensioen gaan, de mentale gezondheid van Amy, Logan die niet goed weet wat hij met zijn leven wil, Troy met zijn grootste successen, de scheiding van Brooke en de problemen van Savannah. Dit geeft ruimte om sommige taboes aan te kaarten zonder dat dit ongepast is. Emotioneel gezien ga je met alle personages meeleven omdat ze zo goed neergezet zijn. De onderhuidse spanningen, het verdriet en de wanhoop worden goed overgebracht.
Je leest afwisselend vanuit verschillende personages. Hierdoor wordt er veel duidelijk, en leer je de personages goed kennen. Ook draagt het bij aan de spanning, omdat er veel kleine cliffhangers zijn aan het einde van de hoofdstukken. De hoofdstukken zijn zeer wisselend in lengte, van heel kort (slechts één bladzijde) tot wat langer. Daarnaast worden er veel sprongen in de tijd gemaakt maar omdat dit duidelijk aangegeven staat, wordt het niet verwarrend. Appels vallen niet speelt zich af in Australië maar je leert weinig over de omgeving. Het is alleen grappig om te lezen dat het zomer is met Valentijnsdag.
De spanning is ontzettend leuk opgebouwd. Doordat er steeds meer geheimen worden blootgelegd, kan de lezer goed mee speculeren over de toedracht van Joy haar verdwijning. En wanneer je dan denkt het te weten komt er een gigantische plottwist! Super goed gedaan. Het einde zorgt ook nog voor een verrassing, welke ik met open mond heb zitten lezen.
Het verhaal heeft mij aangenaam verrast. In het begin was ik huiverig door alle details en was ik bang dat het saai zou worden, dit was echter geenszins het geval! Hoe verder in het verhaal, hoe spannender het wordt. Hoewel het een dik boek is, las vooral het tweede deel heel snel. De spanning blijft tot op de laatste pagina aanwezig. Ik geef Appels vallen niet 4 sterren!.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
