Oude vertrouwde speurder belandt in het verkeerde genre
[Recensie] Het is vierentwintig november 1971, de dag dat er een vliegtuigkaping plaatsvindt. Hiermee opent het nieuwste boek rond FBI-agent Pendergast. Deze verhaallijn duurt drie hoofdstukken, waarna het verhaal springt naar het nu. Wat heeft dit met de rest van het verhaal te maken? Het antwoord zal nog lang op zich laten wachten.
FBI-agenten Pendergast en Coldmoon worden naar Savannah, Georgia, gebracht waar ze met enkele bizarre moorden worden geconfronteerd. De lichamen van de slachtoffers zijn leeggezogen. Dit zorgt voor paniek, de legende van de Vampier van Savannah wordt opnieuw aangewakkerd. De werkelijkheid doet er nog een schepje bovenop. Tijdens het onderzoek stuiten de agenten op een vliegtuigkaping van vijftig jaar geleden.
Mee naar Savanna, Georgia
Douglas Preston & Lincoln Child zijn wereldwijd gekend voor hun thrillers rond speciaal agent Pendergast. Bloedeloos is al het twintigste deel in deze reeks. Het boek gaat verder waar het vorige deel Gevaarlijke stroming stopte, maar kan ook alleenstaand worden gelezen.
De eerste drievierde van Bloedeloos ligt in de lijn van wat je mag verwachten van een Pendergast-thriller. Het verhaal is spannend vanaf het begin en weet je mee te nemen naar Savannah en de moorden die er plaatsvinden. Er zit een mysterieus tintje aan, wat goed werkt. En blijkbaar ook eigen is aan Savannah, aangezien er in de verhaallijn ook opnames worden gemaakt over spokenjagers. De sfeer zit in elk geval goed. De wanhopige jacht op de moordenaar zorgt voor een continue spanningsboog.
Maar dan ondergaat de verhaallijn een complete metamorfose. Vanaf dan krijgt Bloedeloos een bovennatuurlijk tintje, waardoor het verhaal verandert van thriller naar pure horror. De verhaallijn die eromheen geweven zit maakt het zelfs een fantasy/sciencefiction, met futuristische (on)mogelijkheden. Science fantasy als het ware. Al is de aanloop hiernaar toe wel technisch interessant en realistisch neergeschreven.
Genegenheid en loyaliteit groeien gestaag
Dat maakt dat de uiteindelijke wending die de plot ondergaat teleurstellend, want die verliest zijn geloofwaardigheid. Hoewel je gedurende het verhaal wel vermoedt dat het geen gewone thriller is, komt deze twist toch als een verrassing. De verhaallijn blijft gelukkig razend spannend, dus de nieuwsgierigheid naar hoe het zal eindigen blijft aanwezig.
Naast de spannende en fantasierijke verhaallijn wordt er ook veel aandacht besteed aan de personages. Speciaal agent Coldmoon is sinds Dichtregels voor de doden de partner van Pendergast, al is dit tegen zijn zin. Hij wil dan ook niets liever dan vertrekken naar zijn nieuwe werkplek in Denver. Toch zie je zijn genegenheid en loyaliteit gestaag groeien.
Het einde laat de lezer in het ongewisse over wat Coldmoon zal doen. Hopelijk blijft hij, want zijn eenvoud is een aangenaam contrast naast zijn speciale partner. Daarnaast eindigt Bloedeloos met een onverwachte plotwending rond Constance Green, de protegé van Pendergast. Deze is intrigerend en absurd tegelijk, perfect passend bij het fantasierijke slotdeel.
Liefhebbers van horror en science fantasy zullen veel plezier beleven aan dit boek. Maar de plotse genrewissel zorgt evengoed voor een dubbel gevoel. Het wordt te ver gezocht waardoor de geloofwaardigheid keldert. Zonde, want het verhaal leek op weg om een echte topper te zijn, zeker met het verwerken van een echt gebeurde en nooit opgeloste vliegtuigkaping.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
