[Recensie] In de wereld Ayra wordt magie in evenwicht gehouden door zogenaamde Wyndrygym. Op het moment dat er een persoon met duistere magie wordt geboren, verschijnt er ook een Wyndrygym met de bedoeling deze duistere magie en de persoon die het bezit te vernietigen. Op deze manier wordt Ayra gezuiverd en blijft het leven in balans. Helaas gaat de zuivering deze keer mis als Wyndrygym Alma valt voor de charmes van de kwaadaardige magiër tegen wie ze het moet opnemen. Aangezien alleen een Wyndrygym in staat is een kwaadaardige tovenaar te doden heeft Alma deze kans verspeeld op het moment dat ze verliefd werd op hem. Gelukkig heeft Alma hem toch nog buiten spel weten te zetten en gevangen gezet, zodat hij geen kwaad meer kan uitrichten. Ondanks zijn gevangenschap zal de kwaadaardige magiër echter altijd een gevaar blijven vormen voor Ayra, omdat Alma hem niet heeft weten te doden.
Een visioen
Bryana is de wanhoop nabij als haar moeder ernstig ziek wordt. Ze vertrekt op een zo goed als onmogelijke reis naar de Rode Bergen waar een heks woont die geneeskrachtige middeltjes bereidt. Gelukkig weet Bryana de heks te bereiken en het geneesmiddel te bemachtigen. De heks is niet zomaar iemand, het is de Wyndrygym Alma. Als zij Bryana ziet krijgt zij een visioen. Bryana zal binnen een jaar een zoon baren die niet alleen van betekenis zal zijn voor de redding van Ayra maar ook van Alma zelf.
Zeventien jaar later zijn er mannen van de Veiligheidsdienst onderweg om mensen te waarschuwen. De Guhlrid hebben zich namelijk buiten hun gebieden begeven, terwijl zij zich normaalgesproken maar zelden laten zien. Guhlrid zijn vleermuisachtige wezens die worden beschouwd als gevaarlijke monsters, zij worden zowel gevreesd als gehaat.
Daigho, de zeventienjarige zoon van Bryana en zijn vriendin Milly zijn op dat moment bij een waterval om samen wat tijd samen door te brengen, Daigho heeft al een tijdje een oogje op haar. Helaas worden ze lastig gevallen door enkele jongens. Vooral Milly krijgt het te verduren en Daigho voelt zich onmachtig, hij wordt namelijk door enkele jongens tegengehouden en is niet in staat Milly te helpen.
Op het moment dat Milly wordt geslagen knapt er iets in Daigho en voelt hij intense woede in zich opkomen. Hij voelt tegelijkertijd dat zijn lichaam verandert. Tot zijn grote verbijstering verandert hij in een Guhlrid. De jongens weten niet wat hun overkomt en vluchten uit angst. Daigho keert in schok naar huis. De jongens hebben inmiddels de commandant van het leger en de Veiligheidsdienst ingeschakeld en zij arriveren om Daigho gevangen te nemen en te executeren zoals ze met monsters doen. Gelukkig krijgt Daigho via zijn moeder de kans om te vluchten.
Transformatie
Hij komt op magische wijze in een andere wereld terecht, op Aarde. Fay is buiten aan het schetsen als ze een knal hoort en ze een bliksemschicht ziet die naar de aarde schiet. Ondanks dat ze geschrokken is, is ze nieuwsgierig en gaat ze kijken op de plek van de inslag. Daar ontmoet Daigho Fay en zij raken bevriend nadat Daigho weer zijn menselijke vorm heeft terug gekregen. Fay brengt Daigho naar haar goede vriend Kell waar Daigho kan blijven. Aangezien Daigho niet weet hoe hij terug kan keren naar Ayra, besluit hij het leven op Aarde een kans te geven en Fay en Kell helpen hem erbij. Hoezeer Daigho het ook naar zijn zin heeft op Aarde en hoe goed hij kan opschieten met Kell en Fay, Daigho wil graag terug naar zijn eigen wereld. Hij blijft met vragen zitten over zijn transformatie en over wat er gaande is op Ayra. Ondertussen is het gevaar op Ayra nog niet geweken. Ondanks dat de kwaadaardige tovenaar gevangen zit, is hij nog steeds strijdvaardig en wil hij zijn macht en vrijheid terug krijgen.
Wat een prachtig fantasy-verhaal is Daigho! Het is een verhaal waarin je helemaal kunt wegdromen. De manier van schrijven is erg aangenaam. Het boek is weliswaar een dikke pil, maar ik vloog er werkelijk doorheen. Daigho heeft meteen al een sterke start. De proloog bereidt je voor op de rest van het verhaal en vanaf het eerst hoofdstuk is het al direct spannend en bevat het zelfs enkele heftige scènes. Dit wekte mijn nieuwsgierigheid naar de rest van het verhaal, naar wat de gevolgen zouden zijn van deze ontwikkelingen. Latoya Morris stelde mij daarin absoluut niet teleur.
De schrijfster heeft met Ayra een zeer mooie wereld neergezet, ze heeft goed aandacht besteed aan de opbouw ervan. Ook de personages zijn sterk opgebouwd en maken een ontwikkeling door. Met name vond ik Fay een erg sympathiek personage met een grote dosis droge humor en ik sloot haar direct in mijn hart. Vooral als zij voor het eerst kennis maakt met Daigho. Zo gaat haar fantasie met haar aan de haal als ze na de inslag van de bliksem de diepe krater ziet. Ze verzint van alles wat zij daar zou kunnen aantreffen verwacht na de knal. Tot haar grote verbazing vindt zij een wezen dat binnen enkele seconden verandert in een doodgewone jongen. Via Fay komt Daigho te weten dat hij niet meer op Ayra is, maar op een wereld die Aarde heet. Ze blijken goed met elkaar te kunnen opschieten en Daigho besluit Fay in vertrouwen te nemen. Fay zorgt ervoor dat Daigho onderdak krijgt bij haar goede vriend Kell.
De ontmoeting tussen Kell en Daigho was bijzonder, ik had direct het gevoel dat er op de achtergrond meer speelde, dit zorgde ervoor dat ik nieuwsgierig werd naar Kell en welke rol hij zou gaan spelen in het verhaal. Daigho komt er ondertussen erachter dat zijn wereld Ayra enorm verschilt van Aarde. Onze wereld is veel verder ontwikkelt en dit leidt soms tot hilarische situaties, zoals wanneer Daigho melk drinkt die uit de supermarkt is en niet vers van een koe. Hij denkt in eerste instantie dat de melk bedorven is. Ook moet Daigho wennen aan andere zaken die voor ons heel gewoon zijn, zoals bussen, elektriciteit en televisies. Kell legt hem deze zaken met veel geduld uit. Om een fatsoenlijk leven op te bouwen en zijn verleden achter zich te laten gaat Daigho op advies van Kell naar school. Daigho is verbaasd dat kinderen op Aarde naar school gaan. In Ayra gaan de kinderen niet naar school, zij leren alles wat ze moeten weten van hun ouders. Tot zijn geluk komt hij bij Fay in de klas terecht. Kell biedt aan om bijlessen te geven, zodat het niet op zal vallen dat Daigho nog nooit naar school is geweest. Daigho blijft echter hoop houden dat hij ooit naar Ayra kan terugkeren in de hoop antwoorden te vinden over zijn verandering.
Latoya Morris beschrijft goed de angst en verwarring van Daigho als hij zijn eerste verandering doormaakt en hij herkent in wat voor een wezen hij veranderd is, de Guhlrid staan namelijk niet bekend als de meest vriendelijke wezens en Daigho weet niet of de veranderingen blijvend zijn en zo ja, wat zal dit betekenen voor zijn toekomst? Het verhaal wisselt regelmatig van perspectief. Hierdoor krijg je inzicht in meerdere kanten van het verhaal en wat dit voor de andere personages kan betekenen. Je hebt af en toe voorkennis over de zaken die spelen, het zorgt ervoor dat je dieper het verhaal in wordt getrokken. Je wilt weten hoe de andere personages zullen gaan reageren. Op deze manier werd mijn aandacht goed vastgehouden bij het verhaal.
Op de cover staat een citaat van de schrijfster Lara Reims waar ik het volledig mee eens ben nadat ik het boek had dichtgeslagen: ‘Ik ben fan, goed geschreven, Hobbs- en Goodkind-achtig.’
Daigho is een krachtig en fantasieverhaal vol passie, liefde, maar ook met harde en lugubere momenten. Latoya Morris behandelt enkele thema’s in het verhaal die soms heftig zijn zoals pesten, mishandeling en anders zijn. Maar ook lotsbestemming, liefde, loyaliteit en uiteraard goed versus kwaad komen aan bod. De spanning loopt hoog op tegen het einde en ik was benieuwd hoe het verhaal zou gaan eindigen, het kon werkelijk nog alle kanten opgaan. Tot ik het boek uit had, heb ik het met zucht dichtgeslagen. Wat een ongelofelijk avontuur, ik vond het jammer het verhaal nu afgelopen is. Ik geef Daigho van Latoya Morris graag vier welverdiende sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
