Het is niet een superspannend verhaal maar de nieuwsgierigheid wordt wel constant geprikkeld
[Recensie] Vandaag is het onze beurt in de blogtour!
Jolien is 13 jaar en wil niets liever dan schrijfster worden. Wanneer haar lievelingsauteur Karen Roelens op school een lezing komt geven, besluit Jolien Karen te mailen met de vraag of ze haar wil helpen met haar verhaal. En tot haar grote verrassing reageert haar idool.
In eerste instantie raadt Karen Jolien aan om te stoppen met haar huidige verhaal over vampiers en te gaan schrijven over haar eigen leven. Jolien heeft hier veel moeite mee omdat ze heel graag een spannend verhaal wil schrijven. Maar wanneer ze op zolder geheimzinnige brieven vindt die ondertekend zijn door ene ‘C.’, begint haar zoektocht naar het verhaal achter deze brieven én besluit ze haar eigen verhaal hieromheen te verzinnen. Ze mailt hier veel over met Karin, tot zij opeens nergens meer op reageert. Wat zou er aan de hand zijn?
In Drijfzand volgen we vooral Jolien, wat onderbroken wordt met korte stukjes vanuit Karin. Heel af en toe wisselt het personage naar een van Joliens vrienden. We leren Jolien hierdoor goed kennen; ze is een heel druk en pienter meisje met een hekel aan wiskunde. Ze raakt behoorlijk geobsedeerd door Karin en het schrijven van haar verhaal en kan nergens anders over praten.
Karin is een heel geheimzinnig personage, want wat is er precies met haar aan de hand? Daar komen we pas op het einde achter! Dit zorgt voor een zekere spanning in het verhaal. De tips die Karin geeft aan Jolien zijn ook goede tips voor de lezers die graag een verhaal willen schrijven.
De opmaak van het boek is erg leuk, de e-mails tussen Jolien en Karin zijn ook als e-mails in het verhaal verwerkt zodat je exact kunt lezen wat er geschreven is.
Marine Defauw heeft haar schrijfstijl goed aangepast aan de doelgroep. De zinnen zijn heel kort en er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Dat de schrijfster Vlaams is, is niet direct te merken waardoor het ook voor niet-Vlamingen goed te volgen is.
Het is niet een superspannend verhaal maar de nieuwsgierigheid wordt wel constant geprikkeld; wie is C. uit de brieven? Wat verbergt Joliens vader? En wat is er nou met Karin aan de hand?
Er komen onderwerpen aan bod die ook in de huidige maatschappij leven. Voor mijn gevoel wordt de schooltijd van Jolien ook goed neergezet; we hebben een pestkop, een stiekeme verliefdheid, geroddel, maar ook de leuke gebeurtenissen met vrienden en vriendinnen. Het is allemaal heel realistisch. En wie wil er nou niet mailen met zijn of haar idool?!
Het einde kan misschien als heftig worden ervaren. Dit kwam een beetje als een verrassing. De emoties en gevoelens van Jolien worden goed weergegeven, maar ik kan me voorstellen dat het best aangrijpend kan zijn.
Marina Defauw heeft met Drijfzand een leuk jeugdboek neergezet, gericht op de jeugd rond 13 jaar. Doordat het slechts 174 pagina’s bevat is het ideaal voor de beginnende lezer. Het leest vlot en ik heb het in één ruk uitgelezen. Voor de oudere lezer kan dit boek wat kinderachtig overkomen, maar persoonlijk vind ik dit perfect voor jeugd die een boek wil lezen maar nog wordt afgeschrikt door hele dikke boeken. En als je zelf graag een verhaal zou willen schrijven, dan staat dit boek vol met goede tips! Ik geef dit boek 3.5 ster
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
