De natuurelementen hebben me enorm verrast
[Recensie] Wanneer ik Luna, schaduw van de maan in mijn handen heb blijf ik kijken naar de cover. Ik vind deze prachtig. Luna betekent maan en deze cover laat een mooie volle maan zien. De gouden letters van de naam komen erg goed naar voren door de donkerblauwe achtergrond.
We lezen dit verhaal vanuit het perspectief van Luna. Zij woont samen met haar vader, haar moeder is helaas vlak na de bevalling overleden. Luna is een beetje een loner, ze hoort nergens bij. Ze kan pas zichzelf zijn wanneer ze ’s nachts door de bossen dwaalt. Wanneer ze zestien wordt lijkt het alsof haar leven begint te veranderen. Luna wordt vrienden met Andrew, ook een loner, en gaat in de leer bij kruidenvrouwtje Tunde. Deze laatste was een bekende van haar moeder en Luna voelt meteen een connectie met deze dame. Uiteindelijk blijkt Luna bovennatuurlijke krachten te bezitten, maar ze is er niet zeker van of ze deze wel wil. Ze is zo bezig met alles wat bij deze krachten komt kijken dat ze niet in de gaten heeft dat er vanuit de schaduw op haar wordt gelet.
Wat mij opvalt vanaf dat ik begonnen ben met het lezen van dit verhaal is dat Vervloet een makkelijke schrijfstijl heeft. Je fladdert zo door haar teksten heen en wordt meegezogen door haar fantasierijke gedachten. Je wordt een met de flora en fauna die je gegeven wordt. Ik heb in het begin een beetje moeite gehad met het feit dat Luna een loner is en daardoor menig keer voor paal wordt gezet door leeftijdsgenoten. Al ben ik wel van mening dat het erg goed past in dit YA boek want pesten is zeker op de dag van vandaag iets wat voorkomt in de samenleving als je niet helemaal in het straatje past van de rest van de kinderen in je klas. De spanning in dit vertelsel komt pas op de laatste bladzijden erg naar voren. Deze zou ik persoonlijk liever al wat eerder hebben ervaren. Doordat Luna heel veel zelf op pad is wordt het op den duur wat eentonig. En net deze spanning zorgt ervoor dat er weer actie in het verhaal komt.
De band tussen Luna en haar vader is mooi. Hij weet precies hoe Luna op de maan reageert en probeert haar dan ook met alles te helpen. Vader accepteert ook de remedies die Luna leert vanuit een oud schriftje van haar moeder. Deze worden verder uitgewerkt door de hulp van Tunde. Je voelt Luna groeien in dit boek wanneer ze weet wat ze kan en door de hulp die ze krijgt geboden. De vriendschap met Andrew speelt ook een grote rol in haar ontwikkeling. De krachten die Luna heeft worden door de geschiedenis waarin Vervloet ons meeneemt duidelijk aan ons uitgelegd, het is niet dat ze even uit de lucht zijn komen vallen.
Ik kan dit boek aanraden aan de lezer die houdt van de elementen van de natuur. Je wordt op je wenken bediend door het beeldend schrijven. Soms voelde ik me net Luna wanneer ze weer eens door de bossen aan het dwalen was. De natuurelementen hebben me enorm verrast. Dit boek krijgt 3,5 mooie sterren. Je merkt dat het een inleidend boek is en ik ben dan ook erg benieuwd naar het volgende deel dat in deze trilogie uit gaat komen. Nieuwsgierig naar hoe Luna zich verder ontwikkelt en of de schrijfster de natuurelementen die ze zo beeldend weet te beschrijven wederom zo’n grote mooie rol laat spelen.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
