"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Boek van de maand - In gesprek met .... Jojanneke Buschgens

Donderdag, 25 januari, 2018

Geschreven door: Jojanneke Buschgens
Artikel door: Roelant de By









Als
afsluiter van ‘Boek van de Maand’ januari hadden we een tof en openhartig
interview met Jojanneke, auteur van ‘Salomé’.
Heb
je meegedaan met de winactie en wil je weten of jij de winnaar bent van ‘Salomé’
kijk dan vlug onderaan dit interview, want daar staat de gelukkige die
binnenkort dit boek in de brievenbus mag verwachten.
Wie is Jojanneke?
Ik ben een hoog gevoelig, maar nuchter
mens. Ik ben altijd op zoek naar voldoening van mijn onrustige ziel. Ik hou van
schoonheid, zowel in de taal als in de mens als in de natuur. Een goed gesprek
is verfrissend, maar ik ben ook flink verliefd op de stilte. Die heb ik ook
nodig om weer op te laden. In mijn vrije tijd ben ik het liefst met mijn gezin;
ik heb één grote en twee kleine fantastische mannen. Lekker thuis, of we
trekken er samen op uit. Heerlijk. Ik kan oprecht genieten van de kleine
momenten in het leven, maar vind het leven ook een uitdaging met al zijn vragen
en onverwachte plotwendingen.
‘Salomé’ vertelt ons het verhaal van twee vrouwen, die beiden
verlangen naar een kind. Waarom koos je voor deze verhaallijn?
Op
het moment dat je moeder of vader wordt, is het daar: het besef van een nieuwe
kwetsbaarheid; de niet te negeren angst om je kind – je alles – kwijt te raken.
Die angst, die achilleshiel, ik vind dat een enorm indrukwekkend iets. Daar móést
over geschreven worden. De verhaallijn van Britt ligt me ook na aan het hart:
ik weet wat het is om graag een kind te willen, maar daarin belemmerd te worden
(in mijn geval waren dit overigens heel andere redenen dan bij Britt!).
Aan het eind van je boek krijgt de plot iets thrillerachtigs,
was dit je bedoeling of is dit spontaan ontstaan toen je aan het schrijven was?
De
verhaallijnen in mijn boek laat ik niet aan het toeval of de spontaniteit over.
Deze denk ik van tevoren helemaal uit. Het hele geraamte van het boek is al
klaar voordat ik met het echte schrijven begin. Dat werkt ontzettend fijn voor
mij. Dit was dus absoluut de bedoeling. Ik vind het leuk om niet binnen de
lijntjes van een bepaald genre te blijven. Al die labeltjes. Waarom zou je geen
combinatie kunnen maken? Uitgevers hebben daar moeite mee, omdat ze je dan niet
in een hokje (fonds) kunnen plaatsen. Gelukkig zag Godijn wel direct de potentie
en ik geloof er zelf ook heilig in dat de lezer van deze combinatie (roman /
thriller) kan genieten.
Je beschrijft op een geweldige, emotievolle manier een prachtig
fragment in het boek:
‘Dokter Edwards hoeft mij niets te zeggen,
want het gebouw van haar 
onheilstijding staat te trillen op zijn
grondvesten en stort zich vanuit haar ogen over mij uit. Ik word er door
vermorzeld, verbrijzeld, verpletterd.’
Hoe heb je dit gevoel zo goed over kunnen brengen op papier?
Vertel!
Hahaha,
wat een mooi compliment. Dankjewel. Het is lastig uit te leggen hoe ik het doe,
maar ik zal het proberen. Schrijven is voor mij iets heel visueels. Het is
alsof ik een film maak. Ik zie de film helemaal voor me, in kleur, tot in
detail. Ik loop er in mee naast de personages, die ik zie, hoor, ruik, voel en
ken als mijn broekzak. De film die ik zie, hoef ik vervolgens alleen nog maar
in de juiste woorden op te schrijven. Dat gaat eigenlijk vanzelf. De beelden
vormen zichzelf tot woorden. En ik heb een zwak voor metaforen, dus als het kan
en past, kies ik daarvoor.
Wat wil je de lezer vertellen met je schrijfwerk? Zit er een
boodschap in?
Ik denk dat het er op neerkomt, dat ik
de lezer wil raken. Ik hoef niemand een les te lezen, ik wil alleen maar graag
dat mijn verhaal de lezer meeneemt naar het leven van iemand, die zomaar echt
ergens zou kunnen bestaan. Iemand met wie de lezer zich kan identificeren. Mijn
personages zijn mensen van vlees en bloed, met zowel prachtige eigenschappen
als gebreken die zeer herkenbaar zijn voor iedereen. Bovendien hebben ze iets
te vertellen dat iedereen zou kunnen overkomen. De lezer een moment uit de
eigen ellende of dagelijkse bezigheden weghalen; heel even meenemen op reis
door mijn verhaal. Daar schrijf ik voor. Hem of haar ontroeren en de wil
ontlokken te blijven doorlezen totdat het boek na de laatste bladzijde met een
zucht wordt dichtgeslagen. Dat is mijn streven.
Heb je altijd al geschreven? Wat is je grootste motivatie om te
(blijven) schrijven?
Ja, ik heb echt altijd al geschreven.
Ik heb stapels dozen staan, gevuld met volgekrabbelde schriftjes al vanaf dat
ik heel jong was. Ik knipte dan foto’s van modellen uit reclameblaadjes en
plakte die in. Dat waren mijn personages. Mijn motivatie om te blijven
schrijven is vooral dat ik er zelf zo van geniet als dat wat ik van binnen zie
en voel, ook zo op papier verschijnt. Als dat lukt, is dat pure magie. En iets
creëren, dat door jouw vingers bestaansrecht krijgt, waarom zou je daar ooit
mee stoppen?
Hecht je waarde aan recensies en doe je daar iets mee?
Natuurlijk
hecht je als schrijver waarde aan recensies. Het is een directe terugkoppeling
van wat de lezer van jouw werk vindt. Het zou gek zijn als dat je als maker
niks doet. 
Of
ik er iets mee doe, is lastiger te beantwoorden. Het ligt er uiteraard aan. Als
er opbouwende tips in staan waar ik de waarde / waarheid van inzie en waar ik
iets aan heb voor in een volgend boek, zal ik er zeker iets mee doen. Zijn het
echter kleine dingen die alleen betrekking hebben op het verhaal dat al
geschreven is, dan houdt het op. Daar kan ik immers niks meer mee.
Je biografie – op de site van Godijn Publishing – vertelt ons
dat je ook acteert. Is dit voor jou een manier om een andere wereld te creëren
en als je moest kiezen zou het dan schrijven of acteren worden?

Oh,
acteren vind ik heerlijk! Schrijven en acteren lijken in feite wel op elkaar,
want bij beide leef je je in één of meerdere personages in. Het verschil is dan
weer dat het ene in de spotlights plaatsvindt en het andere in de rust van je
werkkamer. Hoewel ik zeker geen moeite heb met de spotlights, ga ik toch zonder
meer voor het schrijven als ik moet kiezen. De vrijheid om te vormen wat je
wilt in het schrijven is toch wel het summum. Met acteren ligt het verhaal al
vast en daarmee ook het karakter van je personage. Alhoewel, als je een
personage mag spelen uit een script dat je zelf hebt geschreven, wordt het
alweer lastiger kiezen… Hahaha, nee hoor, schrijven staat met stip op nummer één.
Je leest graag spannende, psychologische en/of waargebeurde
verhalen. Wat ligt er nu bijvoorbeeld op je nachttafeltje?
Ik
heb me een tijd verloren in waargebeurde romans over de Tweede Wereldoorlog. Ik
had een soort maatschappelijk betrokken drang om daarover alles te lezen wat ik
kon vinden. Het leek wel een obsessie, dus dat heb ik langzaam afgebouwd.
Daarna las ik Vlucht uit Kamp 14, een waargebeurd verhaal over een
Noord-Koreaanse man die als enige ooit wist te vluchten uit een Noord-Koreaans
kamp. Echt, je weet niet wat je leest. En dat dat nog steeds aan de hand is in
de tegenwoordige tijd, vreselijk. Dat raakt me, juist omdat het waarheid is. De
horror van wat mensen elkaar aandoen, dat beangstigt en intrigeert me
tegelijkertijd. Wat er nu op mijn nachtkastje ligt, is andere koek. Het zijn de
boeken van mijn mede Boek10-ers. Ik heb de Young Adult roman “Wat jij niet weet”
van Cecile Korevaar gelezen en ook de thriller “Beet” van Marc Kerkhofs. Nu ben
ik bezig in het fantasyverhaal “Midland” van Marguerita Le Roy. Zeer
uiteenlopende genres, maar stuk voor stuk écht goede en verrassende boeken die
het lezen meer dan waard zijn. Ik geniet ervan!
Heb je de intentie om ook eens een ander genre aan te pakken:
thriller, kinderboek, kookboek,…… ?
Oh,
zeker weten! Ik lees heel veel verschillende genres. Ik heb trouwens zelf ooit
een kinderboek geschreven. Tenminste; ik was al ver in de onderhandelingen met
Uitgeverij Clavis, maar om persoonlijke redenen is dat toen gestagneerd. Maar
wie weet, het ligt nog steeds op de plank… 🙂 Qua lezen: ik kook en bak
heel graag (gezond), dus er staan kookboeken in overvloed op de plank!
Thrillers lees ik ook erg graag en ja, kinderboeken ook. Ik ben naast schrijver
ook basisschoolleerkracht. Ik lees ontzettend graag voor en stimuleer mijn
leerlingen, naast lezen, ook in het schrijven van verhaaltjes. Al is het er
maar eentje die daarin zijn of haar roeping (of iets minder hoog gegrepen:
uitlaatklep) vindt, dan is dat toch prachtig? Ik werd er als kind heel erg blij
van en dat plezier gun ik mijn leerlingen ook.
Tot slot: Welke liedjes zitten er in de soundtrack van jouw
leven?
Wat
een leuke vraag! Dat is in ieder geval “Volg alleen mijn hart” van Stef Bos.
Dat is iets wat ik heel belangrijk vind. Als je open staat om ernaar te
luisteren, vertelt je hart feilloos waar je goed en fout aan doet. Mijn gevoel
volgen en daaruit mijn authenticiteit halen, daar streef ik iedere dag naar.
Daarnaast vind ik me wel in de simpelheid van “Life is life” van Opus. Je weet
nooit hoe het leven loopt. Je kunt van alles plannen, maar er hoeft maar iets
te gebeuren en alles is weer anders. Daar hebben we het mee te doen en dat is
ook oké. En laat ik dan afsluiten met “All you need is love” van The Beatles.
Cliché, wellicht, maar gewoon zo waar. Ik ben me zeer bewust van de liefde die
ik voel voor mijn familie. Ik vertel mijn man en kinderen iedere dag dat ik van
ze houd. Liefde moet je niet alleen koesteren, maar ook uitspreken en
uitdragen.
Bedankt voor dit interview en heel veel succes bij alles wat je
nog van plan bent te gaan doen!
Dankjewel,
jullie ook!
Het
antwoord op de vraag ‘Julia is een van de twee vrouwen die in het verhaal
voorkomt. Geef ons de naam van de tweede vrouw’,
Het juiste antwoord is
Britt.
En
de winnaar is
Dino Neutel !!
Graag
je gegevens z.s.m. naar perfecteburen@gmail.com en we zorgen ervoor dat
dankzij Godijn Publishing het boek zo snel mogelijk jouw kant uit komt!




Eerder verschenen op Perfecte Buren.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.