Een geslaagd debuutboek!
[Recensie] De 19-jarige Annika verdween 16 jaar geleden op een prachtige zomeravond. De zaak werd nooit opgelost, en Annika wordt nog steeds vermist. De zaak ligt intussen bij de Zweedse Cold Case Unit. Wanneer Malmö te maken krijgt met een man die vrouwen verkracht en vermoord, lijken er overeenkomsten te zijn met de Deense ‘Valby Killer’, die voor gelijkaardige misdaden wordt gezocht in Kopenhagen. Hoofd van het Cold case team Tess Hjalmarsson wordt op de zaak gezet, en ontdekt door een foutje van de dader een mogelijke link met de verdwenen Annika. Was zij het eerste slachtoffer? Of speelt er iets helemaal anders?
Tina Frennstedt heeft met Verdwenen een sterk debuutboek neergezet in de nieuwe Cold Case-reeks. Haar inspiratie voor deze serie komt voort uit haar job als misdaadjournaliste, waar ze zich heeft gespecialiseerd in cold cases. Dit eerste deel, Verdwenen, is dan ook deels gebaseerd op feiten.
Het boek begint onmiddellijk met actie. De woeste storm die raast geeft je al een voorgevoel dat er iets te gebeuren staat, en maakt dat je vol spanning aan het boek gekluisterd zit. Een krachtig begin dus, met een goede afwisseling tussen de scènes van de dader als het onderzoek van de politie. Daardoor gaat de spanning wel af en toe weer liggen, zeker als het over het privéleven van rechercheur Tess gaat. Een schommelende spanning die nooit echt heel hoog piekt. Dit blijft gedurende het hele verhaal zo. En dat is wat zonde. Wel verandert het gevoel bij het wisselen tussen de huidige moorden en de moord van 16 jaar geleden. Je wordt dieper geraakt in de cold case van Annika, wat op zich ook het hoofddoel van Tess is.
Over de plot is goed nagedacht, en zorgt voor een goed doordacht concept. Er zijn veel goede verhaallijnen in het boek, waaronder de twee politieonderzoeken en de flashback naar 2002, waar er wordt overgegaan naar het perspectief van Annika. Al deze verhaallijnen, gecombineerd met de privélevens van de personages, zorgen ervoor dat het geheel mooi in elkaar zit. Alles komt op het einde samen, al is de ontknoping niet volledig een verrassing. De kans is groot dat je bepaalde zaken al zag aankomen. Al doet dit op zich niets af van het leesplezier, want de plot is meer dan interessant genoeg om je aandacht in het verhaal te houden.
Heel interessant is hoe het onderzoeksteam is uitgewerkt. Alles is tot in de puntjes nauwgezet weergegeven, waardoor het is alsof je midden in het onderzoek zit. En dit terwijl het boek ook nog vlot leest. Soms blijft een verhaal hangen in zijn details, maar dat is gelukkig hier niet het geval. Het privéleven van Tess kon misschien net iets minder zijn, want daardoor komen de andere belangrijke teamleden minder aan bod. Met sommige heb ik totaal geen binding, en moet ik achteraf nog steeds denken wie dat nu ook alweer waren. Misschien dat daar in het tweede boek wat meer aandacht naartoe gaat?
Tess is dus duidelijk het hoofdpersonage en is het beste uitgewerkt. Ze is een supersmeris, maar dit telt niet voor haar relaties. Ze is lesbisch, en heeft het nog steeds moeilijk met de breuk van haar vorige relatie. Haar collega, Marie, is een excentrieke persoon die graag sarcastische opmerkingen maakt. Met haar kun je goed lachen. Er zijn nog andere personages die goed zijn neergezet, zoals Annika, haar moeder en uiteindelijk de ‘Valby Killer’. Van die laatste krijg je echt de kriebels.
Tina Frennstedt heeft een aangename en uiterst nauwkeurige schrijfstijl. Er is oog voor elk detail, zowel van het onderzoek, de vormgeving van het hoofdpersonage als de omgeving. Het verhaal leest echter heel vlot, eenmaal erin begonnen is er iets waardoor je wilt blijven verder lezen. De korte hoofdstukken en eenvoudig taalgebruik helpen hier ook aan mee.
Ik ben altijd blij als ik nieuwe auteurs ontdek. Zeker als ze Scandinavische thrillers schrijven, want daar houd ik wel van. Tina Frennstedt is alvast meer dan geslaagd met haar debuutthriller. Verdwenen is een spannend boek waarbij het politieonderzoek centraal staat. Ik had het gevoel alsof ik middenin het onderzoek zat, en dat was wel fijn. Ook de dunne lijn tussen de nieuwe en oude zaak maakte het geheel erg interessant. Het is immers de vraag wat het een met het ander te maken heeft, en of het om dezelfde dader gaat. Die spanning vond ik het begin wel goed zitten, maar het kon in mijn ogen zeker nog een tandje hoger. Nog iets meer actie en onvoorspelbaarheid dus. Het concept was gelukkig wel volledig mijn ding. Ik geef Verdwenen dan ook een hele mooie 3,5 sterren! Prima debuut, en ik kijk alvast uit naar het tweede boek!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
