Kippenvel!
[Recensie] Nederland is weer een thrillerschrijfster rijker. De babysitter is het debuut van Loft Books’ Liz de Zwart. De titel is spannend. Ik denk meteen aan gruwelijke horrorfilms waarin de blonde babysitter het eerste slachtoffer wordt. Of waarin zij juist de antagonist is en het gezin terroriseert.
Het verhaal begint met een sterke proloog waarin Elin en haar zusje de begrafenis van hun moeder bijwonen. Wat is er gebeurd? Waarom is Elin boos op de man met de wandelstok? Waarom zijn de dorpelingen en verre familie allemaal hypocrieten? Waarom doet Elin een belofte aan haar overleden moeder? ‘Ik beloof het je, mama, hij zal hiervoor boeten. […] Voor het eerst sprongen de tranen haar in de ogen. Maar in tegenstelling tot wat haar zusje en de andere aanwezigen zouden denken, waren het ditmaal geen tranen van verdriet.’ Proloog
Dan maken we kennis met Simone, een thuisblijfmoeder van dochter Polly van 7 en zoon Tim van 5 jaar. Haar man Jan met wie ze al bijna 20 jaar samen is, is een succesvolle oncologisch chirurg en hoofd van de afdeling in het OLVG Amsterdam. Bijna iedereen denkt dat Simone vrijwillig thuis is voor haar kinderen, maar tijdens haar eerste zwangerschap kreeg zij een burn-out. Nu Tim ook naar de basisschool gaat, voelt Simone zich overbodig. Jan maakt lange dagen in het ziekenhuis en zij is de hele dag alleen thuis met het dwergkonijntje van Tim. ‘Ze moest actie ondernemen wilde ze niet als Totoro wegkwijnen in haar gouden kooi.’ Pag. 35.
Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van Elin en Simone. Elin is online een woontijdschrift aan het bekijken als zij het huis van Simone en Jan ziet. Naast plaatjes van de smetteloze woning staan er details in over waar Jan werkt en de kinderen op school zitten. Dan begint er een plannetje te vormen in haar hoofd.
‘Haar hart klopte als een razende en haar hoofd maakte overuren.’ Pag. 41.
Jan staat niet te springen als Simone hem vertelt dat ze weer wil gaan werken. Er is een vacature als grafisch designer vrijgekomen bij haar oude werkgever. Hij is niet alleen bang dat ze weer een burn-out krijgt, maar blijkbaar is er toen ook iets heftigs gebeurd. Uiteindelijk steunt hij zijn vrouw en ze gaan op zoek naar een oppas. De klassen assistent van Tim’s groep heeft een kandidaat op het oog.
Het is onvoorstelbaar hoe laks Simone is met de veiligheid van haar kinderen. Oké, wíj weten dat de babysitter niet te vertrouwen is. Maar wie zou zijn/haar kinderen zomaar aan een wildvreemde toevertrouwen? Ze controleert de papieren en werkervaring van Elin niet, ze trekt geen referenties na en vertrouwt de klassen assistent op haar oordeel, terwijl ze Larissa nog helemaal niet goed kent.
Weer aan het werk gaan, blijkt niet zo makkelijk te zijn. Haar opdrachtgevers vragen veel van haar en er is veel veranderd op grafisch gebied. Simone maakt lange dagen, werkt in het weekend en verwaarloost haar familie. Ze voelt zich enorm gestrest en niet gefocust. Dan gebeuren er vreemde dingen en ze weet niet meer of zij daarvoor verantwoordelijk is. Met open mond lees ik waartoe Elin in staat is. Kippenvel!
Helaas is De babysitter op een paar momenten na niet erg spannend meer voor mij. De Zwart geeft in het begin teveel informatie weg waardoor je 1 en 1 optelt en op een ietwat juiste som komt. Ik vond dat erg jammer. Het verhaal is redelijk goed, maar als de spanning in een thriller weg is, komt het niet meer goed. Daarom helaas 2 sterren voor een boek en auteur die potentie hebben.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
