Het is interessant om te lezen over hoe een ander land de oorlog heeft meegemaakt
[Recensie] Het is 1940 als drie Zweedse vrouwen, samen met nog een heleboel anderen, worden opgeroepen om een test te maken. Niemand weet waarom. Signe, Elisabeth en Iris hebben de test het beste gemaakt en worden uitgekozen. Tijdens een geheime ontmoeting met hooggeplaatste ambtenaren krijgen ze te horen dat ze onderschepte, gecodeerde telegrammen van de Duitsers moeten ontcijferen om erachter te kunnen komen wat zij van plan zijn. Lukt het de drie vrouwen om de code op tijd te kraken?
Het boek is verdeeld in drie verhaallijnen. De drie vrouwen hebben elk hun eigen verhaal. Dit zorgt voor een fijne dynamiek in het boek waardoor het lekker leest en niet langdradig is. De hoofdstukken eindigen echter wel een beetje abrupt, alsof het midden in een verhaal eindigt. De lengte van de hoofdstukken is daarentegen wel heel fijn, niet te lang en niet te kort.
De vorderingen voor het kraken van de code verlopen traag. Als de dames in dit tempo zouden blijven doorwerken, is de code pas in boek 10 gekraakt. Dit betekent niet dat het verhaal ook traag leest. De schrijfstijl is heel prettig en het leest vlot. Verder gaat Rudberg goed in op het persoonlijke leven van Iris, Elisabeth en Signe waardoor er een duidelijk beeld van hun leven wordt gecreëerd en je een ‘band’ op kan bouwen met de vrouwen.
Het boek begint met een proloog die zich een aantal jaren voor de oorlog begint, afspeelt. Pas aan het eind wordt hierop teruggegrepen, maar worden er nog geen antwoorden gegeven. Een duidelijke hint dat er nog een volgend deel aankomt. Het laatste hoofdstuk bevat een heftige cliffhanger, waardoor je als lezer geprikkeld wordt om deze ook te lezen. Dit eerste deel is eigenlijk ook niet te lezen als een op zichzelf staand boek, als je als lezer antwoorden wilt, moet je deel twee ook lezen (en wellicht ook deel drie tot en met tien).
Er mist enige achtergrondinformatie. Aan de tijd waarin het zich afspeelt, is op te maken dat het de Tweede Wereldoorlog is, maar dat wordt nergens verteld. Ook wordt er niets gezegd over de rol die Zweden tijdens deze oorlog heeft. Verder worden er geen woonplaatsen en landen genoemd. Zo komt Iris bijvoorbeeld uit Estland, maar dat wordt pas heel ver in het boek duidelijk. Ik ben benieuwd in welke mate dit verhaal echt heeft plaatsgevonden, of Zweden echt een team had dat dit werk deed. Het is interessant om te lezen over hoe een ander land de oorlog heeft meegemaakt. Tot nu toe kende ik alleen de Nederlandse en Duitse kant. Het was echter voor de niet-Zweedse lezers en de niet-Tweede Wereldoorlog-kenners prettig geweest als er bijvoorbeeld door de uitgeverij een verantwoording of een stukje uitleg over hoe Zweden in de oorlog stond was
toegevoegd.
Ik vind het lastig om dit boek sterren te geven, omdat het deel uitmaakt van een groter geheel en het in mijn ogen niet los te lezen is. Rudberg heeft mij geprikkeld om verder te willen lezen. Ze heeft mijn interesse gewekt en ik wil graag weten hoe het de vrouwen verder zal vergaan. 6 juli komt deel twee, mijn agenda voor de dagen daarna houd ik leeg! Dit boek krijgt van mij drie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
