"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De code van Napoleon

Dinsdag, 18 januari, 2022

Geschreven door: Dirk Vanderlinden, Beatrijs Vermaercke
Artikel door: Ingrid den Oudsten

Kunnen de geheimen verborgen blijven, zelfs tot 200 jaar na zijn dood?

[Recensie] Het eerste boek over The Vandiesel Company heeft Dirk Vanderlinden alleen geschreven, maar voor dit deel heeft hij de hulp ingeroepen van Beatrijs Vermaercke omdat hij, zoals hij zelf aangeeft in het bedankje, “uit verschillende hoeken te horen kreeg dat vrouwen niet echt geïnteresseerd zijn in automerken en cilinderinhoud.” Het boek is prima los te lezen; je hoeft dus niet het eerste deel gelezen te hebben. Voordat het verhaal begint wordt het team (weer) aan je voorgesteld zodat je weet wie wie is en hoe de organisatie in elkaar steekt.

Vanwege de begrafenis van zijn vader moet bestsellerauteur Adorjan Horak naar de Champagnestreek reizen. De streek bevalt hem zo goed dat hij een notaris in de hand neemt om een pand te kopen. Zijn oog is gevallen op een kasteel in Mairy-sur-Marne dat eigendom was van comtesse de Sallacques. Zij heeft het kasteel pasgeleden aan haar kleindochter Anne geschonken. Tijdens de bezichtiging van het kasteel doen de schrijver en notaris een vreselijke vondst. The Vandiesel Company wordt ingeschakeld en er komen lang verborgen geheimen aan het licht.

Het verhaal begint ten tijde van de heerschappij van Napoleon waar de bodem voor de geheimen gelegd wordt. Daarna gaat het verhaal naar de huidige tijd waarbij je schakelt tussen de diverse personages en locaties in korte hoofdstukken. Het nadeel van deze hele korte hoofdstukken en het continu wisselen, zowel van locatie als van persoon als van tijd, is dat je niet echt in het verhaal komt.

Op de mooie zwarte cover staat een glas waarin roze champagne wordt uitgeschonken. Champagne is de rode draad in dit boek. Je reist door de streek en komt meer over champagne en de wordingsprocessen ervan te weten. De schrijfstijl is prettig; toch heeft het boek mij niet weten te bekoren. Het beloofde web van intriges van de flaptekst is meer een spinrag. Het snelle wisselen van de hoofdstukken zorgt ervoor dat de spanning niet opgebouwd wordt. In mijn waarneming is het meer een misdaadroman dan een thriller. Bij een thriller verwacht je oplopende spanning en plottwists. Daarnaast was het doel van diverse verhaallijnen niet duidelijk of werden ze niet goed uitgewerkt. Voor mijn gevoel had er veel meer in gezeten. Mijn verwachtingen van dit boek zijn helaas niet uitgekomen en ik waardeer het daarom met 2,5 sterren.

Kookboeken Nieuws

Eerder verschenen op Perfecte Buren