Een debuutthriller die meer belooft
[Recensie] Al 6 jaar verdwijnt er iemand in de nacht van 5 op 6 november. Aan de hoeveelheid bloed op de plaats delict is af te leiden dat het slachtoffer niet meer leeft. De Das sleept zijn slachtoffers mee onder de grond en de lijken worden nooit gevonden. Cecilia Wreede is belast met het onderzoek naar de Das. Al 6 jaar lang probeert ze hem of haar in de kraag te vatten, maar dat wil maar niet lukken.
Annika Granlund werkt bij een uitgeverij. De uitgeverij is bijna failliet en is op zoek naar hét manuscript dat ze van de ondergang zal redden. Niets blijkt goed genoeg, tot er opeens een manuscript voor de deur ligt dat afkomstig lijkt te zijn van de Das. Ondanks de vele tegenspraak van haar collega’s besluit Annika het uit te geven. Zich nog niet bewust van alle gevolgen.
Als een boek met een moord begint, heeft de auteur altijd direct mijn aandacht. Ik hou ervan als mensen gelijk met de deur in huis vallen en er niet omheen draaien. Winter doet er in De Das nog een schepje bovenop door het lijk te laten verdwijnen. Het lastige is altijd om die aandacht ook vast te houden. Maar dat doet Winter zeker.
Je leest eigenlijk drie verhalen die in het begin niets met elkaar te maken hebben. Je leest over het onderzoek naar de Das bij Cecilia, over de uitgeverij bij Annika en de Das vertelt zijn verhaal.
Aan het begin van elk hoofdstuk staat een kort stukje cursieve tekst. Dat is het verhaal van de Das.
Bij Annika volg je het uitgeefproces en alles wat er na verschijning van het boek gebeurd. Maar ook haar persoonlijke leven komt ter sprake. Zo volg je haar zoektocht naar een huis (zonder kelder) en haar weg naar een zwangerschap. Bij Cecilia lees je over het politieonderzoek. Ook haar persoonlijke leven speelt een rol, zij zoekt namelijk een vaste relatie.
Beide vrouwen hebben een obsessie. Annika wil niets liever dan een huis en een kind en Cecilia zoekt een man met wie ze haar leven wil delen. Ze slaan hier allebei een beetje in door waardoor het hele interessante personages zijn. De focus ligt ook niet volledig op de Das wat voor een goede afwisseling in het verhaal zorgt. Het boek leest hierdoor heel makkelijk en vlot weg. De verhaallijnen wisselen elkaar snel af door de korte hoofdstukken en het hoge tempo dat erin zit. Daarnaast gebeurt er genoeg om over na te denken, dus je wordt echt getriggerd om verder te lezen.
Je hebt wel al vrij snel door wie de Das is. Ik weet niet of Winter dat expres heeft gedaan of niet. Op zich is het niet heel erg dat je het al weet, want het blijft spannend. Maar Winter had het wel wat mysterieuzer mogen en kunnen maken. Ook door het plot wat beter uit te werken. Het plot zelf is super spannend, maar niet geheel onverwacht dus. Daarnaast zijn de motieven van de Das mij niet heel duidelijk geworden.
Over het algemeen is het een goed boek en de spanning is om te snijden. Zeker in het eerste deel zit je met zoveel vragen, daarna wil je weten of je gelijk hebt en tegen het einde is het nog maar de vraag of iedereen het wel zal overleven. Winter heeft een goede debuutthriller neergezet. Dit smaakt zeker naar meer. 3 sterren voor De Das.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
